Fonksiyonel Ambliyopilerde Tedavi Yöntemlerinin Karşılaştırılması

Amaç: Ambliyop hastalarda tam gün kapama, minimal kapama ve Cambridge görme uyaranı (CAM) tedavisinin görme keskinliği üzerine etkilerini karşılaştırmak

Gereç ve Yöntemler: Çalışmada fonksiyonel ambliyopisi olan 95 hasta yaş ve başlangıç görme keskinlikleri anlamlı farklılık oluşturmayacak şekilde üç gruba ayrıldı. Birinci gruba CAM tedavisi alanlar, ikinci gruba tam gün kapama yapılanlar, üçüncü gruba ise minimal kapama yapılanlar alındı. Takip süresi altı aydan az olanlar çalışmadan çıkarıldı. Hastaların görme keskinliğindeki artışları gruplar arasında karşılaştırıldı. Ayrıca katılımcılar foveal fiksasyonun olup olmaması, ambliyopi nedeni ve yaşa göre de sınıflandırıldı ve görme keskinliği değişimleri bu sınıflamalara göre de  karşılaştırıldı.

Bulgular: CAM tedavisi alan 31 hasta, tam kapama yapılan 30 hasta ve minimal kapama yapılan 34 hasta çalışmada yer aldı. Grupların yaş ortalaması sırasıyla 5,50 ± 2,05; 5,96 ± 1,59 ve 6,57 ± 2,31 idi (p=0,105). CAM tedavi grubunda tedavi öncesi 0,45 ± 0,28 logMAR olan ortalama görme keskinliği tedavi sonrasında 0,31 ± 0,25 logMAR olurken, tam kapama yapılan grupta 0,50 ± 0,16logMAR’dan 0,27 ± 0,16 logMAR’a, minimal kapama yapılan grupta ise 0,52 ± 0,25 logMAR’dan 0,30 ± 0,21 logMAR’a yükseldi. Görme keskinliğindeki artış tam kapama ve minimal kapama yapılan grup arasında anlamlı fark oluşturmazken (p=0,944) her iki gruptaki artış CAM tedavisi alan gruptan daha fazlaydı ve fark istatistiksel olarak anlamlıydı. (tam kapama-CAM için p=0,029 ve minimal kapama-CAM için p=0,032). Tedavi şekillerine bakmaksızın tüm hastalar üzerinden çeşitli gruplamalar yapıldığında tedavi başarısı  foveal fiksasyonu olanlar, ambliyopi sebebi sadece anizometropi olanlar ve tedavisi altı yaştan önce başlananlarda, oluşturulan karşı gruplara göre daha yüksek oldu (sırasıyla p=0,004,  p<0,021, p=0,002).

Sonuç: Bu çalışmadaki verilere göre CAM tedavisi ile karşılaştırıldığında kapama tedavileri ile daha başarılı sonuçlar elde edilmektedir.

Objective: To compare the effects of full-time patching, minimal patching and Cambridge visual stimulator (CAM) treatment on visual acuity in amblyopic patients.

Material and Method: Ninety five patients with functional amblyopia were divided into three groups so that age and initial visual acuity did not make any significant difference. Those who received CAM treatment in the first group, those who underwent full-time patching in the second group, and those who had minimal patching in the third group were included. Patients with a follow-up period of less than six months were excluded from the study. The increase in visual acuity of the patients were compared between the groups. In addition, the participants were classified according to presence of foveal fixation, cause of amblyopia and age, and these data were compared for all patients.

Results: 31 patients who received CAM treatment, 30 patients who underwent full-time patching and 34 patients who underwent minimal patching were included in the study. The mean age of the groups was 5.50 ± 2.05; 5.96 ± 1.59 and 6.57 ± 2.31 respectively (p = 0.105). While the mean visual acuity was 0.45 ± 0.28logMAR before the treatment in the CAM treatment group, it was 0.31 ± 0.25 logMAR after the treatment. It was changed from 0.50 ± 0.16logMAR to 0.27 ± 0.16logMAR in the full-time patching group and it was increased from 0.52 ± 0.25 logMAR to 0.30 ± 0.21logMAR in the minimal patching group. While the increase in visual acuity revealed no significant difference between the full-time patching and minimal patching groups(p = 0.994), the increase in both groups was more than the CAM treatment group and the difference was statistically significant. (p = 0.029 for full-time patching-CAM and p = 0.032 for minimal patching-CAM). When various groupings were made with all patients regardless of treatment methods, these groups had more succesful results than opposing groups: those have foveal fixation, those with amlyopia casused by only anisometropia and those whose treatment was initiated before six years old. (p=0.004, p=0.021, p=0.002, respectively) Conclusion: According to the data in this study, more successful results are obtained with patching treatments than CAM treatment.