Hiperbarik Oksijen Tedavisi Uygulanan Hastalarda Solunum Sistemi Fonksiyonları Ve Diyafram Üzerine Etkisi Nedir?

Amaç

Bu çalışmada, hiperbarik oksijen tedavisinin ardışık uygulamalarda hastaların solunum fonksiyonları ve diyafragma hareketleri üzerindeki etkilerini değerlendirmeyi amaçladık.

Hastalar ve Yöntemler:

Çalışma grubu, Haziran 2019-Aralık 20219 tarihleri arasında hiperbarik oksijen tedavisi uygulanan çeşitli hastalık tanısı alan 22 hastadan oluşuyordu. Dinamik ve statik akciğer hacimleri, difüzyon kapasitesi, maksimum inspiratuar ve ekspiratuar basınçlar gibi solunum fonksiyonları tedavi seanslarının başlamasından ve bitiminden önce değerlendirildi. Ayrıca torasik ultrasonografi ile diyafram kalınlığı, gelgit volümü ve derin inspirasyon sırasındaki diyafram hareketleri ölçüldü.

Bulgular:

Çalışmaya yaş ortalaması 53.3±10.0 yıl olan yirmi iki hasta (16 erkek;6 kadın) dahil edildi. Hastaların hiperbarik oksijen tedavilerinin sonunda yapılan total akciğer kapasitesi, vital kapasite ve rezidüel volüm de artış görüldü (p<0.05). Diğer statik akciğer hacimleri, maksimum inspiratuar ve ekspiratuar basınçlar, akciğer karbon monoksit difüzyon kapasitesinde değişiklik gözlenmedi. Tidal volümü hareketi ve vital kapasite sırasında diyafram kalınlığı ve diyafram hareketi artmıştır (p<0.05).

Sonuç:

Çalışmamızda hiperbarik oksijen tedavisinin diyafragma ve solunum fonksiyonları üzerindeki etkisini, spirometri, diyafragma görüntüleme teknikleri ve difüzyon kapasitesi yöntemleri ile değerlendirdik. Sonuç olarak, hiperbarik oksijen tedavisi pulmoner ve diyafragma fonksiyonlarında anlamlı bir değişikliğe yol açmıştır.

Anahtar kelimeler: Akciğer, Difüzyon kapasitesi, Diyafram, Hiperbarik oksijen, Toksisite

Aim:

In this study, we aimed to evaluate the repetitive effects of hyperbaric oxygen treatment on patients’ pulmonary functions and diaphragmatic movement.

Patients and Methods:

The study group consisted of 22 patients diagnosed with various diseases who were administered hyperbaric oxygen treatment between June 2019 and December 2019. Respiratory functions such as dynamic and static lung volumes, diffusion capacity, and maximum inspiratory and expiratory pressures were evaluated before the start and end of the treatment sessions. Besides, the diaphragm thickness and the diaphragm movements during tidal volume and deep inspiration were measured with thoracic ultrasonography.

Results:

Twenty-two patients (16 male;6 female) with a mean age of 53.3±10.0 years were included. At the end of hyperbaric oxygen therapy total lung capacity, vital capacity, and residual volume were significantly increased (p<0.05). The other static lung volumes, maximum inspiratory and expiratory pressures, and diffusing capacity of the lungs for carbon monoxide did not change. The thickness of the diaphragm and diaphragmatic movement during tidal volume and vital capacity were also increased (p<0.05).

Conclusion: In our study, we evaluated the effect of hyperbaric oxygen therapy on diaphragmatic and respiratory functions by using, diffusing capacity, as well as spirometry and diaphragmatic imaging techniques. As a result, hyperbaric oxygen treatment led to a significant change in pulmonary and diaphragmatic functions.

Keywords: Diaphragm, Diffusing capacity, Hyperbaric oxygen, Lung, Toxicity