Sosyal Medya/ Akıllı Telefon Bağımlılığı Ve Uyku Kalitesinin Akademik Başarı Üzerine Etkisi: Pre-Clinic Tıp Fakültesi Öğrencilerinde Bir Retrospektif Çalışma

Amaç: Çalışmamızın amacı klinik öncesi tıp eğitimi alan öğrencilerde akıllı telefon / sosyal medya kullanımı ve uyku ile ilgili değişkenlerin akademik başarı üzerine etkisini değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya aynı kurumda klinik öncesi tıp eğitimi alan 226 öğrenci dahil edilmiştir. Tüm katılımcılar Pittsburg Uyku Kalitesi İndeksi (PUKİ), Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği - Yetişkin Formu (SMBÖ-YF), Akıllı-telefon Bağımlılığı Ölçeği (ATBÖ) ve çalışma için hazırlanmış Kişisel Veri Formu doldurmuştur.

Bulgular: Akıllı telefon bağımlılığı risk durumuna göre bağımlılık riski düşük olan grubun not ortalaması 71.8±8 iken, bağımlılık riski orta olan grubun 68.4±8.77 ve yüksek olan grubun ise 67.4±9.75 idi. Akıllı telefon bağımlılığı açısından düşük riskli grubun not ortalamaları yüksek riskli grubun not ortalamalarından anlamlı bir şekilde yüksekti (p=0.035). Benzer şekilde katılımcıların sosyal medya bağımlılığı toplam skorları incelendiğinde; düşük riskli grubun ortalaması 40.4±11.17, orta riskli olan grubun ortalaması 51.7±9.2, yüksek riskli grubun ortalaması ise 50.8±12.9 idi. Akıllı telefon bağımlılığı açısından yüksek riskli grubun sosyal medya bağımlılık toplam skorları orta ve düşük riskli gruptan anlamlı bir şekilde yüksekti (p<0.001). Gruplar arasında uyku süreleri, PUKİ toplam skorları arasında anlamlı farklılık saptanmadı. Not ortalamaları ile ilişkili faktörler Pearson korelasyon analizi ile incelendiğinde, uyku etkinliğinin pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkisi saptanırken (r=0.19, p<0.001), ATBÖ toplam skorları, yatakta geçirilen süre gibi verilerin not ortalamaları ile negatif yönde anlamlı bir ilişkisi olduğu tespit edildi (sırasıyla r=-23, p<0.001; r=-27, p<0.05). Oluşturulan multivariate Hiyerarşik Regresyon Analizi modelinde cinsiyet, uyku etkinliği, ATBÖ ve SMBÖ-YF skorlarının not ortalamaları üzerinde etkili olduğu saptandı.

Sonuç: Sonuç olarak çalışmamızın sonuçları tıp öğrencilerinin klinik öncesindeki eğitim dönemlerinde sosyal medya / akıllı telefon kullanımlarının ve uyku alışkanlıklarının akademik başarı üzerine etkili olduğunu desteklemektedir. Bilinçli sosyal medya ve akıllı telefon kullanımıyla ilgili eğitimler planlanması ve uyku alışkanlığının öneminin vurgulanması tıp eğitiminde daha donanımlı hekimlerin yetiştirilebilmesine katkı sağlayabilecek potansiyele sahiptir.

Objective: The aim of this study was to evaluate the effects of smartphone / social media use and sleep related variables on academic achievement in pre-clinical medical students.

Material and Methods: 226 students receiving pre-clinical medical education at the same institution were included in the study. All participants completed the Pittsburg Sleep Quality Index (PSQI), Social Media Addiction Scale - Adult Form (SMAS-AF), Smartphone Addiction Scale (SAS) and Personal Information Form prepared for the study. All participants were questioned Average Academic Marks (AAM).  The participants were categorized as low / medium / high risk according to the scores of smartphone addiction scale.

Results: According to the risk of smartphone addiction, the mean score of AAM of the group with low dependency risk was 71.8 ± 8, the mean score of AAM of the group with the middle risk dependency risk was 68.4 ± 8.77, and the mean score of AAM of the group with the high dependency risk was 67.4 ± 9.75. The mean scores of AAM of the low-risk group in terms of smartphone addiction were significantly higher than the high-risk group (p = 0.035). Similarly, when the total scores of the participants' social media addiction are examined; the average of the low-risk group was 40.4 ± 11.17, the average of the medium-risk group was 51.7 ± 9.2, and the average of the high-risk group was 50.8 ± 12.9. Social media addiction total scores of the high risk group in terms of smartphone addiction were significantly higher than the medium and low risk group (p <0.001). There was no significant difference between sleep times and PDQI total scores between groups. When the factors associated with AAM were analyzed by Pearson correlation analysis, a positive statistically significant relationship was detected with sleep efficiency (r = 0.19, p <0.001), while a significant negative correlation was observed with total SAS score and hours spent in bed (r = -23, p <0.001; r = -27, p <0.05, respectively). A multivariate hierarchical regression analysis model suggested that gender, sleep efficiency, SAS and SMASAF scores affected AAM.

Conclusion: Use of social media / smartphone by medical students can affect sleep habits and academic success during the period of pre-clinical education. Inclusion of training on conscious use of social media and smartphone and emphasizing the importance of sleep habits in medical education have the potential to contribute to the development of better-equipped physicians.