Selçuk Tıp Dergisi Arşiv
Arşiv
Yıl: 2000, Cilt: 16, Sayı: 4 Tüm Sayı(PDF)
Year: 2000, Vol.: 16, No.: 4 Issue Full File(PDF)
Araştırma makalesi
Antibiotic Usage İn Konya District
Kemal Tahir Şahin
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Antibiotic Usage İn Konya District
AntIbIotIc Usage In Konya DIstrIct
Bu çalışmada, Konya bölgesinde toplumun antibiyotik kullanma durumunun incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya, son bir ay içinde antibiyotik kullanan 206 olgu alınmıştır. Bu olgulara yüz-yüze görüşme yöntemiyle bir anket formu uygulanmıştır. Araştırmaya katı tanların % 18'inin herhangi bir sağlık güvencesi olmadığı, % 91.3’üne antibiyotiği doktorun önerdiği tespit edilmiştir. Hastaların yaklaşık 3/4’ünün antibiyotik kullanma nedeninin solunum sistemi infeksiyonu olduğu saptanmıştır. Antibiyotik yazılan hastaların % 12.1'ine ne fizik muayene, ne de laboratuar tetkik yapılmıştır. Yapılan tetkikler içinde radyolojik inceleme, kullanılan antibiyotikler içinde amoksisilin-klavulanat ilk sırayı almıştır. Olguların % 44.7'si antibiyotiği kesme nedeni olarak iyileştiğini düşünmüştür. Antibiyotik kullanım özellikleri ile öğrenim durumu arasında anlamlı ilişki saptanmamıştır. Uygun antibiyotik kullanımı konusunda, toplumla birlikte doktorların da bilgilendirilmesi gerekmektedir.
İn this study, evaluation of antibiotic usage in the community of Konya district was aimed. 206 patients, who used antibiotics during the last month were included in the study. A questionnaire form was applied face to face to the patients. 18 % of the patients did not have a health assurance. İt was found that antibiotics were proposed to 91.3 % of the patients by doctors. İt was determined that about 3/4 of the patients used antibiotics for respiratory infections. Radiological examinations were the most requested examination and amoxicilline-klavulanat was the most frequently used antibiotic by the patients. 44.7 % of the patients declared feeling healthy as the reason of quitting the antibiotic use. There was no significant relation betvveen antibiotic usage properties and educational level of the community. İt was concluded that, the doctors should also be educated with the community about acceptable antibiotic usage.
İsofluran Ve Propofol Anestezisinin Serum Tsh, T3, T4 Düzeylerine Etkilerinin Karşılaştırılması
Selmin Ökesli, Ateş Duman, Hülagü Barışkaner, Ali Kart, Sema Tuncer
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
İsofluran Ve Propofol Anestezisinin Serum Tsh, T3, T4 Düzeylerine Etkilerinin Karşılaştırılması
The ComparIson Of The Effects Of Isoflurane And Propofol AnaesthesIa On Serum Tsh, T3 And T4 Levels
Cerrahi ve anestezinin endokrin fonksiyona etkileri iyi bilinmektedir. Ancak propofol anestezisinin tiroid fonksiyonuna etkilerini içeren detaylı bir çalışmaya rastlayamadık. Amacımız propopofol anestezisinin tiroid hormonları üzerine etkilerini araştırarak, isofluran anestezisi ile karşılaştırmaktır. ASA l-ll sınıfı, ötiroid, başka endokrin bozukluğu olmayan 30 olguda çalışma gerçekleştirildi. Rutin premedikasyon uygulanan olgularda indüksiyon 1. grupta (n=15) İ.V. 0.05 mg fentanil, 5-7 mg/kg tiyopental, II. grupta (n=15) İ.V. 0.05mg fentanil, 2 mg/kg propofol ile yapıldı*. 1 mg/kg süksinilkolin ile entübe edilen olgularda 1. grupta % 1-1.5 isofluran, II. grupta 6-10 mg/kg/saat propofol ve %50 02 + % 50 N2O ile anestezi idamesi uygulandı. Kas gevşemesi atrakuryum ile sağlandı. Serum TSH, T3, T4 ( Total, Serbest) düzeylerini saptamak için kan örnekleri indüksiyon öncesi ( kontrol) , sonrası, intraoperatif 1 .saat postoperatif 2. ve 24. saatlerde alındı. Kemilüminesans yöntemi ile elde edilen veriler student's t ile istatistiksel olarak değerlendirildi. p<0.05 Anlamlı kabul edildi. (p< 0.01) (p< 0.05). Gruplar arası karşılaştırmada 1. Gruptaki bu düşme anlamlı. Her iki grupta TSH serum düzeyleri değişmedi. Grup 1'deki postoperatif 24. saatteki T T3, FT3 serum düzeylerindeki düşme anlamlı idi (p< 0.05). TT4 serum düzeylerinde 1. grupta intraoperatif 1. saatte anlamlı yükselme oldu( p< 0.05). Gruplararası fark analizinde bir anlamlılık yoktu. F T4 serum düzeylerinde 1. grupta intraoperatif l.saat ve postoperatif 2. saatte anlamlı yükselme ( p < 0.01) (p< 0.05) tespit edildi. Gruplar arası karşılaştırmada FT41eki bu yükselmeler anlamlı bulundu (p<0.01) (p<0.05). Sonuç olarak,propofolun hipertiroidi hastalar güvenle kullanılabilecek, isoflurana iyi bir alternatif ajan olduğu kanısına varıldı.
The effects of surgery and anaesthesia on endocrine functions are well known. Hovvever detailed studies about the effects of propofol on thyroid functions are absent. The aim of this study is to study the effect of propofol anaesthesia on thyroid hormones and to compare it with isoflurane anaesthesia. This study was performed on ASA l-ll class.euthyroid 30 patients vvithout endocrine pathologies. After premedication, induction was performed in the first group (n=15) with i.v. 0,05 mg fentanyl, 5-7 mg thiopental; in the second group (n=15) with i.v. 0,05 fentanyl, 2 mg/kgpropofol. Patients were intubated with i.v. 1 mg/kg succinylcholine, maintenance was done with %1-1,5 isoflurane %50 O2-%50 N2O + atracurium in the first group and 6-10 mg/kg/h propofol + %50 O2+%50 N2O atracurium in the second group. Blood samples were obtained before induction(control), after induction, first hour intraoperatively on postoperative 2nd and 24 th hours chemiluminesance method was used for the plasma TSH,TT3, FT3,İ7'4, FT4 analyses. The TSH serum levels did not change in both groups. A significant decrease in TT3, FT3 serum levels in the 24th hour postoperatively was observed in the first group (p<0,01), (p<0,05).This decrease, in the first group was significant betvveen the groups (p<0,05). Significant increases in serum TT4 levels occured first hour intraoperatively in the first group (p<0,05). No difference was found betvveen the groups. Asignificant increases in serum FT4 levels was recorded in the 1st hour intraoperatively and 2nd hour postoperatively in the first group(p<0.01) (p<0.05)The increases was significant betvveen the groups (p<0.01)(p<0.05). We conclude that propofol is saf e alternative agent to isoflurane in hyperthyroid patients.
Preeklampsili Gebelerde Maternal Ve Fetal Eritrositlerde Antioksidan Enzim Düzeylerinin Araştırılması
Yusuf Türköz, Mustafa Çekmen, Remzi Gökdeniz, Fikret Özuğurlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Preeklampsili Gebelerde Maternal Ve Fetal Eritrositlerde Antioksidan Enzim Düzeylerinin Araştırılması
InvestIgatIon Of AntIoxIdant Enzyme Levels In Maternal And Fetal Erythrocytes In Pregnants WIth PreeclampsIa
Amaç: Serbest radikaller tarafından oluşturulan lipid peroksidasyonun, preeklampside olası patolojik faktörlerden biri olduğu ileri sürülmektedir. Bu çalışmada; preeklampsili hastalarda gebeliğin üçüncü trimesterinde, maternal ve fetal dolaşımdaki eritrositlerin antioksidan enzim aktivitelerini ölçmede amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: İlk hamileliğinin üçüncü trimetrisinde olan 30'u preeklampsili, 31'i normal tansiyona sahip gebe kadınlardan alınan maternal ve umblikal ven kanlarında plazma ve eritrosit içi glutatyon Peroksidaz (GSH-Px), Katalaz (CAT) ve Superoksit Dismutaz (SOD) aktiviteleri incelendi. Sonuçlar: Kontrol grubu ile preeklampsili hasta grubu arasında; yaşları ve gebelik haftası açısından bir fark bulunmamaktaydı (p>0.05). Preeklampsili hastaların maternal dolaşımında; eritrosit içi GSH-Px ve SOD düzeylerinin kontrol grubuna göre daha yüksek olduğu (sırasıyla 1857+13.2'e karşı 1387±123.8 U/gHb ve 2593.2±330.7'ye karşı 2041±200.3 U/gHb; p<0.01), CAT düzeyinin ise daha düşük olduğu (71.2±18.1'e karşı 137.3±27.1 K/gHb; p<0.01) tespit edilmiştir. Umblikal dolaşımında, eritrosit içi SOD düzeyinin, preeklampsili hastalarda, kontrol grubuna oranla daha yüksek olduğu (18.18.5+151.5'e karşı 1535.8±169.2 U/gHbx p<0.01), buna karşılık CAT ve GSH-Px düzeyleri açısından aralarında bir fark bulunmadığı gözlenmiştir (sırasıyla 84.8±14.3'e karşın 97.1 ±31.8 K/gHb ve 1207.5+117.5'e karşın 1211.4±107.7 U/gHb; p>0.05). İstatistik! incelemelerde bağımsız t testi kullanılmış ve p<0.05 değeri anlamlı olarak kabul edilmiştir. Tartışma: Bu çalışmadan elde edilen veriler, preeklampsili gebelerde artan oksidatif stresin, hem maternal hemde fetal dolaşımda; reaktif oksijen türlerine karşı koruyucu bir savunma mekanizmasının gelişmesi ile sonuçlandığını göstermektedir. CATise preeeklampsi vakalarında gelişen bu koruyucu etkiye katkıda bulunmamaktadır.
Aim: Free radical induced lipid peroxidation has been suggested as a possible pathogenic factor of preeclampsia. İn this study, we were aimed to measure antioxidant enzyme activity in erythrocytes in maternal and fetal circulation in preeclamptic patients in the third trimester. Material and metod: Maternal and umblical venous blood were obtained from thirty preeclamptic and thirty-one normotensif women with singletton pregnancy in the third trimester. The activites of glutathione peroxidase (GSH-Px), catalase (CAT) and superoxide dismutase (SOD) were determined in plasma and erythrocytes. Results: Patients ages and gestational weeks were not different in both groups (p>0.05). İn maternal erythrocytes of patients with preeclampsia, whilst GSH-Px and SOD levels were significantly higher than control (1857±13.2 vs 1387±123.8 U/gHb and 2593.2+330.7 vs 2041+200.3 U/gHb; p<0.01, respectively), CAT levels were significantly lovver (71.2±18.1 vs 137.3+271 K/gHb; p<0.01). Although, SOD levels in umblical erythrocytes of patients with preeclampsia were significantly higher than control (1818.5±151.5 vs 1535.8±169.2 U/gHb; p<0.01), CAT and GSH-Px levels were not different (84.8+14.3 vs. 97.1±31.8 K/gHb and 1207.5±117.5 vs 1211.4±103.7 U/gHb;p>0.05, respectively). Independent t test was used for statistical analysis. p<0.05 was accepted as significantly. Conclusion: The results demonstrate that increase in oxidative stress in preeclampsia results in development of defence mechanism both in maternal and fetal circulation to protect against reactive oxygen species. CAT has no impact on this protective effect in preeclampsia.
Düşük Doz Morfin Hidroklorünün Rat Böbrekleri Üzerindeki Histolojik Etkisi * *
Ahmet Öztürk, Ahmet Salbacak, İlhami Çelik
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Düşük Doz Morfin Hidroklorünün Rat Böbrekleri Üzerindeki Histolojik Etkisi * *
HIstologIcal Influences Of Low-Dose-Morphlne Hydrochlorur On Rat KIdneys
Bu çalışmada, düşük doz morfin hidroklorür'ün rat böbreği üzerindeki etkileri ışık mikroskobik seviyede belirlendi. Çalışmada 15'i erkek ve 15'i dişi olmak üzere 30 adet Sprague Davvley ırkı rat kullanıldı. Her iki cinsten 5'er adedi kontrol grubu, 10'ar adedi ise deney grubu olarak ayrıldı. Kontrol grubu hayvanlara günaşırı derialtı yoluyla serum fizyolojik (5mg/kg dozunda), deney grubu hayvanlara ise 5 mg/kg dozunda morfin hidroklorür verildi. Deney sonunda hayvanlar genel anestezi altında tamponlu formolle (pH=7.4) perfüze edildi ve böbrekler çıkarılarak morfometrik ölçümleri (en, boy, kalınlık) yapıldı. Takiben, böbrek dokusu örneklerinden rutin histolojik tekniklerle preparatlar hazırlanarak 7pm kalınlığında kesitler alındı ve boyandı. Preparatlar ışık mikroskobuyla incelendi. Yapılan incelemelerde, düşük dozda verilen morfin hidroklorürün glomerüler yıkımlanma, proksimal ve distal tubuluslarda epitel nekrozu ve deskuamasyonuna, damarlarda hiperemi ve hemorajilere neden olduğu tespit edildi. Tespit edilen bozuklukların, böbrek tubulus epitel hücrelerinde detoksifikasyon enzimlerine sahip olmayan ratlara özgü olabileceği ve metabolizması insana yakın olan bir türde benzer bir çalışmanın yapılmasının yararlı olacağı sonucuna varıldı.
İn this study the effects of low-dose morphine hydrochlorur on rat kidney vvere determined at light microscopical level. A total of 30 Sprague Davvley rats from both sexes (15 male and 15 female) vvere used. Five rats from both sexes vvere served as Controls, vvhereas 10 rats from each sex vvere used as experimental group. Control animals vvere injected subcutaneously vvith physiological şaline (5mg/kg), the animals of experimental group vvere given morphine hydrochlorur at a dose of 5 mg/kg in every other day. At the end of the experiment, the animals vvere perfused vvith buffered formaline (pH=7.4) under anaesthesia, and kidneys vvere extirpated, and morphometrical measurements (thickness, height, length) vvere taken. Follovving, kidney samples vvere processed by means of routine histological techniques and the sections vvere taken at 7pm thickness, and stained. Slides vvere then examined using light microscope. The investigations have revealed that the low-dose-morphine hydrochlorur caused to glomerular destruction, epithelial necrosis and desquamation in both proximal and distal tubuli, vascular hyperemia and hemorrhagies. Based on the findings, it was concluded that the results of this study might be specific to the rat kidney vvhich is devoid of detoxification enzymes in tubuler epithelial cells and a study should be performed on an animal having similar metabolism with human.
Dokuz Yaştan Daha Küçük Çocukların Femur Boyun Kırıklarının Tedavisinde Kirshner Teli Uygulaması
Mustafa Yel, Recep Memik, M. İ. Safa Kapıcıoğlu, Abdurrahman Kutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Dokuz Yaştan Daha Küçük Çocukların Femur Boyun Kırıklarının Tedavisinde Kirshner Teli Uygulaması
Smooth PInnIng In Femoral Neck Fractures Of Chlldren Aged NIne Years Old And Younger
Amaç: Bu çalışmada çocuk femur boyun kırıklarında uyguladığımız kapalı redüksiyon, perkütan Kirshner teli ile tespit ve ameliyat sonrası pelvipedal alçı sonuçlarımızı ve karşılaştığımız problemleri bildirdik. Gereç ve Yöntem: Femur boyun kırığı nedeniyle 1986-1998 yılları arasında tedavi edilen 48 hastanın 49 kalçası bu çalışmaya dahil edildi. Hastalar ortalama 6.2 yaşındaydı (2-9 yaş arası). Colonna sınıflamasına göre dört kalça tip I, 27 kalça tip II, 16 kalça tip III, iki kalça tip IV olarak ayrıldı. Tüm hastalara fraksiyon masasında C-kollu skopi cihazı ile kapalı redüksiyon, perkütan yada açık ameliyat ile 2 veya 3 mm’lik Kirshner telleri ile tespit ve ameliyat sonrası pelvipedal alçı uygulandı. Bulgular: Hastalar ortalama 43 ay (27-163 ay arası) takip edilip, Ratliff değerlendirme kriterlerine göre değerlendirildiler. Buna göre 39 (%79.6) kalça iyi, 9 (%18.4) kalça orta, 1 (%2) kalça kötü olarak değerlendirildi. Komplikasyon olarak 10 (%20.4) kalçada avasküler nekroz, erken epifiz plağı kapanması 3(%6.1) kalçada, kaynamama 3(%6.1) kalçada, varus deformitesi 5(%10) kalçada, Kirshner teli gevşemesi ve geriye çıkması 3(%6.1) kalçada tespit edildi. Sonuç: Çocuk femur boyun kırıklarının cerrahi tedavisinde düz çivilerin uygulanması epifiz plağına daha az zarar verir, perkütan uygulama ile daha kısa süreli ameliyat yanında çivilerin çıkarılmasıda kolaydır. Yetişkinlerden farklı olarak çocuklarda femur boyun kırıklarında kompresyon yapan sistemlere ihtiyaç duyulmadan kırık kaynaması elde edilebilmektedir. Düz çivilerin kullanıldığı bu çalışmada görülen komplikasyonlar çoğunlukla yivli internal tespit araçlarının kullanıldığı diğer çalışmalarla karşılaştırıldığında daha yüksek bulunmamıştır.
Introduction: İn this study, we presented the results of smooth pinning which is a less aggressive surgical procedure with pelvipedal cast application in fractures of the neck of the femur in children. Materials and Methods: This study covers the results of surgically treated 48 hips of 49 children with fractured neck of femur who were admitted to our clinic betvveen 1986-1998. The mean age was 6.2 years (range 2-9 years). According to Colonna classification, four hips were type I, 27 hips were type II, 16 hips were type III, and two hips were type IV. İn ali patients, closed reduction with three or four percutaneus or öpen surgical smooth pins of two or three millimeters in diameter was applied using image intensifier and traction table. Pelvipedal cast was applied postoperatively. Results: Patients were follovved for 43 months (range 27-163 months) and the results were assessed using Ratliff’s criteria. Thirty-nine (79.6%) hips had good, nine (18.4%) hips had fair, one (2%) hip had poor results. Complications included avascular necrosis in 10 hips, prematüre closure of the epiphyseal plate in 3 hips, non-union in 3 hips, varus deformity in five hips, pin loosening in three hips. Conclusion: We realized that smooth pins were advantageous as their damages on epiphyseal plate were less, their percutaneus applications were easier and removing them by minör surgical procedures was possible. Unlike in adults, the femoral fractures in children are healed easily vvithout using compressive systems. İn relation to this, we observed that smooth pins had no negative effects in fracture union. The complication rates in this study were not higher than other studies reported in the literatüre.
Oksitosin İle Kontrakte Edilen İzole Gebe İnsan Myometriyumuna Klaritromisinin Etkisi
Hüsnü Çelik, Ekrem Sapmaz, Ahmet Ayar
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Oksitosin İle Kontrakte Edilen İzole Gebe İnsan Myometriyumuna Klaritromisinin Etkisi
The Effect Of ClarIthromycIn On The Isolated Pregnant Women Myometrlum Contracted By Oxytocln
Amaç: İzole insan miyometrium örneklerinde oksitosin ile uyarılmış kontraksiyonlar üzerine klaritromisin etkisinin araştırılması. Gereç ve Yöntem: Sezaryan operasyonu sırasında alınan 15X3 mm boyutlarında miyometrium örnekleri oksitosin ile uyarıldı. Sırasıyla 0.5mg/ml (Grup I) ve 1mg/ml (Grup II) konsantrasyonda olmak üzere klaritromisinin iki farklı dozu ve plasebo(Grup lll)'nun kontraksiyonların amplitüt ve frekansı üzerine olan etkileri belirlenerek sonuçlar değerlendirildi. Bulgular: Klaritromisinin iki farklı dozunda amplitütlerde doz ve zaman bağımlı bir inhibisyon, frekansta ise zaman ve dozdan bağımsız bir artış tespit edildi (P<0,05). Plasebo uygulanan grupta frekans ve amplitütlerde anlamlı bir değişiklik bulunmadı. Sonuç: İnvitro ortam şartlarında klaritromisinin doz ve zaman bağımlı olarak kontraksiyonların amplitütlerini inhibe ettiği, frekanslarını ise doz ve zamandan bağımsız olarak arttırdığı tespit edildi.
The aim of this study was to investigate the effect of clarithromycin on the isolated pregnant human myometrium contracted by oxytocin. The myometrium strips (15X3 mm in size) were obtained during caesarean section. Different concentration of drug; 0.5 mg/ml (Group I) and 1 mg/ml (Group II) was used and no drug was applied to the placebo group (Group III). The two different doses of clarithromycin inhibited the amplitudes, the inhibition was dose and time dependent. Hovvever the frequency was increased independent of dose and time. No changes was observed in both amplitude and frequency of the placebo group. İn conclusion, clarithromycin dose dependently inhibits the amplitude of contractions but also increases frequency of contractions induced by oxytocin in human myometrial strips in vitro.
Posttravmatik Posterior Üretra Rüptürleri
Ali Acar, Kadir Karabacak, Recai Gürbüz
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Posttravmatik Posterior Üretra Rüptürleri
PosttraumatIc PosterIor Urethral Ruptures.
Posterior üretra yaralanmaları ürogenital sistem yaralanmaları içinde az sıklıkla ve genellikle motorlu taşıt kazaları, delici kesici yaralanmalar ve yüksekten düşme sonucunda görülmektedir. Bizde multi organ yaralanması ile birlikte posterior üretra yaralanması olan toplam 25 vakayı değerlendirdik.
Among ürogenital system injuries posterior urethral injuries are very few and generally will be seen as a result of traffic accedent, perforatting and cutting injuries and fail from hight. We evaluated a total of 25 cases with posterior uretral injuries resulting from multiple trauma.
Adneksiyal Torsiyonlarda Salpingooferektomi Ve Detorsiyon Uygulamasının Akciğer Üzerine Etkilerinin Karşılaştırılması
Ekrem Sapmaz, Hüsnü Çelik, İbrahim H. Özercan, Rasim Moğulkoç
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Adneksiyal Torsiyonlarda Salpingooferektomi Ve Detorsiyon Uygulamasının Akciğer Üzerine Etkilerinin Karşılaştırılması
ComparIsIon Of The Effect Of SalpIngo-Oopherectomy And DetorsIon Of The Lung In AdnexIal TorsIons.
Amaç: Deneysel olarak ratlarda oluşturulan adneksiyal torsiyonların tedavisinde uygulanan salpingooferektomi ve adneksiyal detorsiyon yönteminin akciğerler üzerine etkilerinin araştırılması. Gereç ve Yöntem: Toplam 28 vvistar tipi dişi rat rasgele seçilerek oluşturulan ve herbiri 7 rat içeren 4 gruba ayrıldı. Adneksiyal torsiyon yapılan gruplardan birine 24 saat sonra salpingooferektomi (Grup I) diğerine detorsiyon (Grup II) yapıldı. Diğer iki gruptan birinde sadece laparatomi (Grup III) yapılırken diğerinde sadece anastezi yapıldı (Grup IV). İkinci işlemden 24 saat sonra bütün ratlar dekapite edilerek akciğerleri makroskopik ve mikroskopik olarak değerlendirildi. Bulgular: Detorsiyon uygulanan grupta patolojik makroskobik ve mikroskobik bulgular diğer gruplara göre anlamlı olarak fazla bulundu. Sonuç: Detorsiyon prosedürünün akciğerde patolojik makroskobik ve mikroskobik bulgular üzerinde arttırıcı bir role sahip olduğu tespit edildi.
Objective: The compare the effect of salpingo-oopherectomy and adnexial detorsion on the lungs of the rats which have experimentally tvvisted adnex. Material and Method: 28 wistar female rats randomly selected and divided into four groups. The group 1 is detorsioned and the group 2 has salpingo-oopherectomy 24 hours after adnexial torsion.The other group had laparatomy (group3) and the rest had only anesthesia. Twenthfour hours after the second procedure ali the rats decapitatedand their lungs evaluated microscopically and macroscopically. Findings: The detorsioned group has more pathological microscopic and macroscopic changes meaningfully. Result: Detorsion procedure incrases the pathologic macroscopic and microscopic changes at the lung
İleri Evre Mesane Tümörlerinde Neoadjuvan M-Vac (metotreksat, Vinblastin, Doksorubisin, Sisplatin) Tedavisi Sonuçlarımız
Ali Acar, Kadir Karabacak, Giray Karalezli
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
İleri Evre Mesane Tümörlerinde Neoadjuvan M-Vac (metotreksat, Vinblastin, Doksorubisin, Sisplatin) Tedavisi Sonuçlarımız
Neoadjuvant M-Vac (methotrexate, VInblastIne, DoxorubIcIn, CIsplatIn) Treatment Results In HIgh Grade Bladder Tumors.
Kliniğimizde 1996-1999 tarihleri arasında radyolojik ve patolojik olarak değerlendirilerek ileri evre mesane tümörü tanısı konmuş 27 hastaya neoadjuvan MVAC kemoterapisi uygulandı. % 15.4 klinik tam yanıt, % 34.6 klinik kısmi yanıt, % 34.8 klinik yanıtsızlık ve % 19.7 progresyon gözlendi. Hastalardan bir tanesi tedavi sırasında yaygın tümör metastazı ve nötropenik sepsise bağlı olarak yaşamını yitirdi. En sık görülen yan etkiler bulantı-kusma, geçici böbrek yetmezliği, lökopeni ve trombositopeni idi. M-VAC tedavisi kinik yanıt oranının çok yüksek olmamasına karşın düşük yan etki profiliyle ileri evre mesane tümörü olan uygun hastalarda stage düşürmek suretiyle TUR ve diğer alternatif cerrahi seçeneklerine imkan sağlamaktadır.
During 1996 and 1999, we applied MVAC in 27 patients whose final stage bladder tumor depends on pathological and radiological bases at urological department. 15.4 % had complete response, 34.6 % had partial clinical response, 34.8 % hadn’t any clinical response and 19.7% had progression. One of the patient died due to a wide spreed tumor metastasis and neutropenic sepsis during the treatment. The most common side-effects were nausea- vomiting, transient renal failure, leucopenia, and trombocytopenia. M-VAC therapy showed it’s beneficial effect by decreasing the stage so providing TUR possibility and other alternative surgical procedurs.
Mekanik İleus Sonrası İnce Barsak Anastomozlarında Fibrin Glue'nun Etkinliği
Mustafa U. Kalaycı, Hakan Bulak, Erol Eroğlu, Süleyman Oral, Ceyhan Uğurluoğlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Mekanik İleus Sonrası İnce Barsak Anastomozlarında Fibrin Glue'nun Etkinliği
The EffectIveness Of FIbrIn Glue In Small Bowel Anastomoses After MechanIcal Ileus.
Giriş ve Amaç: Bu çalışmada raflarda oluşturulan deneysel mekanik obstürüksiyon sonrası yapılan ince barsak anastomozlarında, geleneksel dikiş malzemeleri ile fibrin glue kullanılarak yapılan anastomozların mekanik dirençleri ve reaksiyonel hücresel infiltrasyonları karşılaştırıldı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada onbeşerli iki gruba ayrılmış otuz rat kullanıldı. İlk önce mekanik obstürüksiyon yapıldı. Yirmidört saat sonra birinci grup da geleneksel sütür metaryali ile diğer grup da ise fibrin glue ile anastomoz yapıldı. Anastomozlardaki patlama basıncı ve anastomoz çevresindeki hücresel infitrasyon değerleri araştırıldı. Bulgular : Fibrin gluenun mortaliteyi etkilemediği ayrıca anastomoz kaçağı yönünden fibrin gluenun daha güvenilir olduğu bulundu. Çalışmamızda fibrin kullanılan grupta makroskopik anastomoz kaçağı görülmedi. Sütür materyali ile yapılan anastomozlardan 5’inde makroskopik anastomoz kaçağı izlendi. Buna rağmen sütür materyali ile yapılan anastomozlarda patlama basınçları ortalama olarak 25,7 mmHg olarak bulunurken fibrin glue ile yapılan anastomozlarda patlama basınçlarının ortalaması 23,7 mmHg olarak bulundu. Her iki değer arasındaki farkın istatistiksel olarak anlam ifade etmediği görüldü. Hücresel infiltrasyonun fibrin glue ile daha fazla olduğu fakat yine de fibrin gluenun istenmeyen bu etkisinin istatistiksel olarak anlam ifade etmediği bulundu. Sonuç : Sonuç olarak fibrin glue uygun konsantrasyon ve miktarda kullanıldığında ince barsak mekanik tıkanmaları sonrasında yapılan anastomozlardan olan sızıntıların giderilmesinde etkili bir yöntem olabilir.
Aim: İn this study, the mechanichal resistance of the different kind of anastomoses made traditional suture materials and fibrin glue, and related celi infiltration in small intestine anastomoses performed after mechanical obstuction investigated. Material and Method: This study was performed on 30 rats which were divided into two groups (15 Each) After 24 hours of the mechanical obstructions was made and after 24 hours a traditional suture material anastomoses was performed in one group while fibrin glue anastomose was performed to other group. The bursting pressure of the anastomoses and perianastomose celi infiltration were invastigated in both groups three days later. Results: We observed that, the usage of fibrin glue did not affected the mortality while was found to be more reliable considering leake from the anastomoses . The bursting pressure of the anastomoses made by suture material was 25.7 mmHg which was found to be 23.7 mmHg when fibrin glue was used. Hovvever, there was no statistically significant difference betvveen those two results. Also the celi infiltration was observed to be more when fibrin glue was used compared to other group, but the differce was not statistically significant. İn conclusion, the present study shows that the usage of fibrin glue in accurate concentration and amount might be an effective method in preventing leakage after anastomoses.
Femur Cisim Kırıklarının Oyarak-Kilitli Çivilenmesi Sonrası Heterotopik Ossifikasyon Gelişimi
Özlem Akkoyun Sert, Mehmet Arazi, Mehmet Nihat Oktar, Recep Memik
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Femur Cisim Kırıklarının Oyarak-Kilitli Çivilenmesi Sonrası Heterotopik Ossifikasyon Gelişimi
HeterotopIc OssIfIcatIon After InterlockIng Intromedullary Reamed NaIlIng For Fractures Of The Femoral Shaft.
Ameliyat sonrası kalça çevresinde heterotopik ossifikasyon (HO) oluşumu, sıklıkla total kalça protezi ameliyatları ve asetabulum kırıklarının cerrahi tedavisi sonrası ortaya çıkmaktadır. Femur cisim kırıklarının intramedüller çivilenmesi sonrası HO oluşumu ise, daha az görülen ve fazla araştırılmamış bir konu olmaya devam etmektedir. Bu çalışmanın amacı, intramedüller kilitli femoral çivileme ameliyatları sonrası kalça bölgesinde HO gelişiminin oluşum ve tedavi özellikleri ile klinik öneminin değerlendirilmesidir. Ekim 1995 ile Mart 1999 arasında, femur cisim kırığı nedeniyle kilitli intramedüller çivileme tekniği ile tedavi edilen 70 hasta prospektif olarak izlendi. Hastaların 63’ ü erkek (%90), 7’si kadın (%10) , ortalama yaş 34 dü (17-70 yaş). HO gelişimi Brumback ve ark'nın. tanımladığı kriterler kullanılarak değerlendirildi. 10 hasta takipten ayrıldı ve kalan 60 hastanın ortalama 18 ay (9-48 ay) takipleri yapıldı. 4 hastada (%7) /.derece, 1 hastada (%1.5) II. derece ve 1 hastada (% 1.5) III. derece HO gelişimi tesbit edildi. HO gelişen tüm hastalar konservatif tedavi ile başarılı bir şekilde iyileştiler. Sonuç olarak, bu çalışmada elde edilen bulgular, femur cisim kırıklarının intramedüller çivileme ameliyatlarından sonra HO oluşumunun, önemli bir klinik sorun olmadığı görüşünü desteklemektedir.
Postoperative heterotopic ossification (HO) around the hip is common follovving total hip arthroplasty and after surgical treatment of the acetabular fractures. Hovvever, its occuring after intramedullary nailing operations for femoral fractures is relatively uncommon and not well documented. The purpose of this study was to evaluate the clinical importance and aspects of heterotopic ossification after intramedullary nailing. Between October 1995 and March 1999, 70 patients treated by intramedullary femoral locked and reamed femoral nailing were follovved and studied, prospectively. There were 63 male and 7 female and average age was 34 years (17 to 70). To determine of HO, the criteria described by Brumback et al. were used. Mean follow-up was 18 months (9 to 48 months). Ten patients were lost to follovvup, thus 60 patients remained were evaluated. Grade I HO developed in 4 patients (7%), grade II in 1 patient (1.5%) and grade III in 1 patient (1.5%). The patients who developed HO were treated by conservative methods with success. İn conclusion, the findings of this study support that heterotopic ossification after intramedullary femoral nailing is uncommon and not a great problem in management of this patients.
Karın İçi Basınç Artışı İle Alt Ekstremite Transkutan Oksijen Saturasyonu Arasındaki İlişki
Mikdat Bozer, Şükrü Aydın Düzgün, Ali Coşkun, Ali Uzunköy, Ömer Faruk Akıncı, Bahattin Canbeyli
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Karın İçi Basınç Artışı İle Alt Ekstremite Transkutan Oksijen Saturasyonu Arasındaki İlişki
The RelatIonshIp Betvveen IncreasIng Of IntraabdomInal Pressure And Transcutenous Oxygen SaturatIon Of Lower ExtremIty.
Karın içi basınç artışı ile V. Cava inferior(VCI)'un baskı lan ması sonucu venöz dönüş azalır. Bu hemodinamik değişimden vücudun alt yarısının, özellikle alt ekstremite mikrosirkülasyonunun fazla etkilenmesi ve bu bölgede oksijen saturasyonunun etkilenmesi beklenir. Pulse oksimetre ile ölçülen alt ekstremite transkutan oksijen saturasyonu(Tc-Sa02 ) ile karın içi basınç artışı arasında bir ilişki olup olmadığını, bu ilişkinin artmış karın içi basıncının bir göstergesi olup olmadığını araştırdık. Bu deneysel çalışmada ortalama ağırlıkları 14.2 kg olan 5 adet köpek endotrakeal entubasyonlu genel anestezi altında Veres iğnesi ile intraabdominal mesafeye girilerek her denekte 0-50 mmHg arasında değişen 6 farklı basınç düzeyinde 3 değişik sürede beklendi ve bu sırada alt ekstremite transkutan oksijen saturasyon değerleri kaydedildi. Bulunan değerler "bivariate correlation" bağıntı analiz yöntemiyle değerlendirildi. Karın içi basınç arttıkça ve yüksek basınçta kalma süresi arttıkça alt ekstremite Tc-SAO2 değerinde azalma anlamlı düzeylerde idi (p=0.001, r=0.97). Sonuç olarak alt ekstremite Tc-SaO2 değerleri karın içi basınç artışının bir göstergesi olarak monitörizasyonda kullanılabileceği anlaşılmaktadır. Pratik kullanıma girmesi için ilave klinik ve deneysel çalışmalara gerek vardır.
Increased intraabdominal pressure decreases the venous return due to compression of vena cava inferior. Lower part of body is supposed to be affected mostly from this hemodynamic changes, especially microcirculation and aftervvard oxygen saturation in lower extremities. We investigated the relationship betvveen intraabdominal pressure and oxygen saturation of lovver extremity measured by pulse oxymetry and vvhether oxygen saturation of leg is an indicator for intraabdominal pressure. VVe employed on 5 dogs vveighing mean 14.2 kg. Under general anaesthesia, pneumoperitoneum was established via Veres cannula and normal air insufflation at 6 different pressure levels ranging 0-50 mmHg and 3 different time intervals. Measured lovver extremity oxygen saturations vvere analysed by bivariate correlation. İntraabdominal pressure shovved a significant negative correlation with lovver extremity oxygen saturation(p=0.001, r=0.97). As a conclusion, lovver extremity oxygen saturation seems tobea reliable indicator for increased intraabdominal pressure. Further clinical and experimental studies are necessary in this subject.
Benign Prostat Hiperplazisine Transüretral İnsizyon (tuıp) Uygulamasının Sonuçları
Recai Gürbüz, Giray Karalezli, Kadir Karabacak, Ali Acar
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Benign Prostat Hiperplazisine Transüretral İnsizyon (tuıp) Uygulamasının Sonuçları
Results Of Transurethral IncIsIon (tuıp) ApplIcatIon To The BenIgn ProstatIc HyperplasIa
Benign prostat hipertrofisinde (BPH) herkesin isteği daha az invaziv bir cerrahi yöntemle tedavi olmaktır. Biz çalışmamızda kliniğimizde BPH tanısı konan ve TUIP uygulanan 14 hastayı objektif (Uroflowmetri) , sübjektif (Semptom skoru) ve seksüel fonksiyon açısından değerlendirdik. TUIP uygulanan 14 hastanın ortalama yaşı 54.8 ve ortalama izlem süremiz 35.5 ay idi. Semptom skoru (IPSS) ve uroflowmetri preoperatif ve postoperatif tüm hastalarda değerlendirilerek karşılaştırıldı. TUIP’ ten sonra semptom skorunda azalma izlendi. Maksimum idrar akış hızı ortalama 9.8 ml/sn den postoperatif altıncı ayda 14.3 ml/sn'ye çıktı. 1 hastada operasyon sonrası retrograd ejekulasyon gözlendi. TUIP ten sonraki iyileşme oranları TURP ile kıyaslandığında daha düşük olmakla birlikte iyi seçilmiş hastalarda obstruksiyondan kurtarmada etkili bir yöntem olduğu kanaatine varıldı.
Everybody wish a less invasive surgical procedure applied at Benign Prostatic Hyperplasia (BPH). We evaluated the results of TUIP application at our clinic to 14 cases with BPH Identification in point of objective measures (Uroflovvmetry), subjective measures (Symptom score) and sexual function. Average age of 14 cases subjected to TUIP was 54.8 and average observation period was 35.5 months. İn ali cases pre and postoperative symptom score (IPSS) and uroflovvmetry data have been evaluated and compared. A reduction in the symptom score has been observed after the TUIP. Maximum urine flovv rate increased from 9.8 ml/sec to 14.3 ml/sec at sixth month. Post-operative retrograde ejaculation has been observed in only one patient. Although recovery rates vvere lovv as compared to TURP, TUIP was evaluated to be an effective method in obstruction therapy at carefully selected patients.
İleum Duplikasyonu
Yüksel Arıkan, Faruk Aksoy, İbrahim Sungur
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
İleum Duplikasyonu
DuplIcatIon Ofthe Small Intestlne.
Gastrointestinal kanal duplikasyonu nadir rastlanan bir konjenital anomalidir. Kliniğimizde ileum duplikasyonu nedeniyle ameliyat edilen bir olgu klinik, radyolojik ve laparotomi bulguları ile sunulmuş ve literatür bilgileri gözden geçirilmiştir.
Duplication of Gasrointestinal Tractus is a rarely seen congenital abnormality. İn our clinic a patient is operated because of ileum duplication. This case is reported with clinical, radyological and operation findings by the review of the literatüre.
Derleme
Prespiyopi Tedavisinde Progressif Gözlükler Ve Kontakt Lensler
Mehmet Okka
Derleme
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Prespiyopi Tedavisinde Progressif Gözlükler Ve Kontakt Lensler
İndeksleme
