Akut Myeloid Lösemide Azasitidin Venetoklaks Tedavisi: Gerçek Yaşam Deneyimi

Amaç: Bu çalışma, yoğun kemoterapiye uygun olmayan yeni tanı almış akut myeloid lösemi (AML) hastalarında azasitidin-venetoklaks (AZA-VEN) tedavisinin gerçek yaşam koşullarındaki etkinliğini, güvenilirliğini ve sağkalım sonuçlarını değerlendirmeyi amaçlamıştır.
Gereç ve Yöntemler: İki merkezde 2022–2025 yılları arasında tedavi edilen 36 AML hastası retrospektif olarak analiz edildi. Veriler arasında demografik özellikler, tedavi döngüleri, doz ayarlamaları, yanıt oranları (tam remisyon, parsiyel remisyon, refrakter hastalık), hematolojik iyileşme, yan etkiler ve genel sağkalım yer aldı. Bulgular: Ortanca yaş 66 (dağılım: 27–98) idi ve hastaların %61,1’i tam remisyon (CR) sağladı. Ortanca genel sağkalım (OS) 22 ay idi (95% GA: 13,1–30,9); ≥3 kür alan hastalarda sağkalım anlamlı olarak daha uzundu (23,7 aya karşılık 6,4 ay; p=0,031) ve erken nötrofil iyileşmesi gösterenlerde (>1000/μL, 7. gün itibariyle: 29,4 aya karşılık 13,7 ay; p=0,009) de benzer şekilde anlamlı fark mevcuttu. Grade 3 toksisite görülen hastalarda (%33,3) sağkalım daha kötüydü (6,4 aya karşılık Grade 2 için 22 ay; p=0,006). İnvaziv fungal enfeksiyona rastlanmadı.
Sonuç: AZA–VEN tedavisi, yoğun kemoterapiye uygun olmayan AML hastalarında etkili ve güvenli bir seçenek olup, sağkalım sonuçları büyük klinik çalışmalarla karşılaştırılabilir düzeydedir ve bazı yönlerden onlarla uyum göstermektedir. Bulgularımız, özellikle üç veya daha fazla kür tedavi alabilen hastalarda sağkalımın anlamlı şekilde uzadığını göstermiştir; bu durum, yan etkiler uygun biçimde yönetildiğinde tedavi sürekliliğinin önemini vurgulamaktadır. Çalışmamızda invaziv fungal enfeksiyonların hiç görülmemesi, literatürde bildirilen değişken oranlarla karşılaştırıldığında dikkat çekicidir ve uyguladığımız profilaksi stratejisinin olumlu katkı sağlamış olabileceğini düşündürmektedir. Ayrıca, kadın hastalarda gözlenen sağkalım avantajı kayda değer olmakla birlikte, dikkatle yorumlanmalı, hipotez oluşturucu bir bulgu olarak kabul edilmeli ve daha büyük, iyi tasarlanmış çalışmalarda doğrulanmalıdır