Makale Arama

Çalışmamız mortalite ve morbiditeye sebep olabilen özofagus yabancı cisimlerinin tanı ve tedavisi ile ilgili elde edilen sonuçları değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Kliniğimizde Mayıs 2011 ile Eylül 2012 tarihleri arasında özofagus yabancı cisimleri tanısıyla rijit özofagoskopi uygulanmış olan 27 olgu yaş, cinsiyet, başvuru anındaki şikayet, yabancı cisim tipi, yabancı cismin saptandığı lokalizasyon, uygulanan ek tedaviler ve hastanede kalış süreleri açısından retrospektif olarak incelendi. Çalışmamıza kabul edilen 27 hastanın 12’si (%44,4) erkek ve 15’i (%55,6) kadındı. Yaş ortalaması 16,1 olarak hesaplandı. Başvuru anındaki şikayetler 10 (%37,1) hastada boyun ağrısı, 9 (%33,3) hastada disfaji, 5 (%18,5) hastada hipersalivasyon ve 1 (%3,7) hastada dispne iken 2 (%7,4) hastada herhangi bir şikayet mevcut değildi. Özofagoskopi yapılan 4 (%14,8) hastada yabancı cisim saptanmazken en sık saptanan yabancı cisimler kemik parçası (n=11) ve metal para (n=7) idi. Ortalama hastanede kalış süresi 1,55 gün olarak saptandı ve hiçbir hastada mortalite gelişmedi. Özofagus yabancı cisimlerinin erken tanı ve tedavisi oluşabilecek ciddi ve hayati komplikasyonları önlemek açısından önem taşımaktadır. Bu amaçla erken dönemde uygulanan özofagoskopi güvenilir ve etkili bir tanı ve tedavi yöntemidir.

Organofosfat zehirlenmesi üzerine birçok araştırma bulunmakla birlikte, organofosfat maruziyeti sonrasında akut myokard infarktüsü ve solunum yetmezliği gelişen olgu ilk kez bildirilmektedir. 46 yaşında erkek hasta acil servise nefes darlığı, göğüs ağrısı ve bilinç bulanıklığı şikayetleri ile getirildi. Alınan anamnezde yanlışlıkla tarım ilacı (Dipterex SP 80 (%80 trichlorphon 0,0 dimethyl phosphonate) uygulanan ağaçtan kiraz yedikten sonra bu şikayetlerinin olduğu öğrenildi. Genel durumu kötü, takipneik, bilinci uykuya meyilliydi. Hasta hemen entübe edildi ve mekanik ventilatöre bağlandı. Elektrokardiyografisinde sinüs taşikardisi ve V1-4 ‘te patolojik Q ve ST elevasyonu mevcuttu. Kan tahlilinde troponin yüksek bulundu. Bu bulgularla hastada organofosfat zehirlenmesine bağlı kalp krizi ve solunum yetmezliği düşünüldü. Pralidoksim, akut myokard infarktüsü ve solunum yetmezliği tedavisi sonrasında hasta koroner anjiografi olmak üzere taburcu edildi. Sonuç olarak organofosfat zehirlenmesine bağlı gelişen akut myokard infarktüsü ve solunum yetmezliği gözardı edilmemelidir.

Pott hastalığının ve bilateral plevral effüzyonun birlikte olduğu 67 yaşında bir erkek olgu sunulmuştur. Öksürük, dispne ve sırt ağrısı yakınmalarıyla ilk başvurduğu doktor tarafından hasta nonspesifik pleuritis tanısıyla tedaviye alınmıştır. Bu başvurusundan 4 ay sonra sırt ağrısında artış ve alt extremitelerde güç azalması nedeniyle merkezimize başvurmuştur. İleri tetkikler sonucunda hastaya 7. ve 8. trokal vertebraları tutan tüberküloz spondilitis tanısı konmuştur. Nörolojik bulgular nedeniyle olguya cerrahi ve aynı zamanda anti-tüberkülo tedavi uygulandı. Hastanın yapılan son kontrolünde klinik ve radyolojik olarak tedaviye çok iyi yanıt verdiği gözlendi.

KOAH atak esnasında artan hava yolu direncine bağlı dinamik hiperinflasyon ve dolayısıyla ekspiryum sonu pozitif basınç (PEEPi) gelişmektedir. Meydana gelen PEEPi ise kas yorgunluğuna ve yetersiz ventilasyona sebep olmaktadır. Şiddetli KOAH’lı hastalarda noninvaziv mekanik ventilasyonun (NIMV) solunum kaslarının dinlenmesine yardımcı olabileceği ve hastanın kendisini daha iyi hissetmesini sağlayabileceği düşünülmüştür. Biz çalışmamızda atakla gelen ancak solunum yetmezliği olmayan KOAH’lılarda NIMV’un standart medikal tedaviye ek olarak faydası olup olmadığını araştırmayı amaçladık. Çalışmaya KOAH atakla gelen 45 hasta dahil edildi. Hastalar randomize olarak üç gruba ayrıldı. Birinci gruba medikal tedavi, 2. gruba medikal tedaviye ek olarak ilk gün 2 saat BiPAP tedavisi ve 3. gruba da medikal tedaviye ek olarak hergün 2 saat BiPAP tedavisi verildi. Hastaların yatış, çıkış ve 1 ay sonraki kontrollerinde olmak üzere toplam 3 kez dispne skorları hesaplandı. Yatış ve 1 ay sonraki kontrollerinde St George solunum anketi uygulandı. Bütün hastalara taburcu olurken MIP, MEP ölçümü yapıldı ve 6 dakika yürüme testi uygulandı. Her üç grupta dispne skorlarında çıkışta anlamlı azalma varken 1 ay sonraki kontrolde ölçülen azalma çıkış skoruna göre anlamlılık göstermedi. Ayrıca yatış süresi boyunca birinci ve ikinci grupda St George solunum anketinde anlamlı düzelme varken 3. grupda anlamlı değişiklik tesbit edilmedi. Her üç gruptaki tedavi arteryel kan gazlarında (AKG) anlamlı değişikliğe neden olmadı. Atakla gelen KOAH’lı hastalarda NIMV’un hastanede yatış süresi, AKG ve fonksiyonel durum üzerine standart tedaviye ek olarak anlamlı etkisinin olmadığı ve böylece de atak tedavisinde yeri olmadığı kanaatine vardık.

Organize pnömoni (OP) histopatolojik olarak respiratuar bronşiol ve alveollerde fibroblast kümeleri ve immatür kollojenlerin birikimi ile karakterizedir. Genellikle öksürük ve dispne gibi nonspesifik semptomları vardır. Radyolojik olarak OP sıklıkla bilateral yer değiştirebilen yamalı infiltrasyonlar şeklinde görülür. Kriptojenik organize pnömoni (KOP) nonspesifik semptomları olan ve OP’nin herhangi bir sebebe bağlanamadığı alt grubu olarak tariflenebilir. Kırk dokuz yaşında kadın hasta, 2 yıldır efor dispnesi ve 20 gündür kuru öksürük şikayeti ile başvurdu. Pnömoni tanısıyla uygulanan antibiyoterapiler ile hastanın şikayetlerinde ve akciğer grafilerinde düzelme olmadı. Hastanın fizik muayenesi, rutin laboratuvar incelemeleri ve bronkoskopisi normaldi. Akciğer grafisinde sol üst zonda 4 adet yaklaşık 1 cm boyutlarında nodüler dansite artışı mevcuttu. Toraks BT’sinde her iki akciğer üst lobda ve sol alt lob superiorda düzensiz konturlu en büyüğü 35X7 mm ebadında multiple nodüller izlendi. Bronko alveolar lavajda ARB negatifti. Kollojen doku belirleyicileri normaldi. Hasta klinik ve radyolojik olarak KOP olarak değerlendirildi. Sistemik kortikosteroid tedavisi başlandı. Tedavinin altıncı ayında tam klinik düzelme gözlendi ve çekilen kontrol toraks BT’de nodüler lezyonların kaybolduğu gözlendi. Antibiyoterapiye cevap alınamayan, radyolojik olarak yer değiştiren ve geçici infiltrasyonları olan hastalarda ayırıcı tanıda KOP akılda tutulmalıdır.

Konjenital lober amfizem (KLA) yenidoğan döneminde ortaya çıkan akciğerin nadir gelişimsel anomalisidir. Onüç günlük kız bebek primer pulmoner hipoplazi nedeniyle ünitemize kabul edildi. Şiddetli dispne ve siyanozu olan hastanın göğüs grafisinde ve toraks tomografisinde KLA ve pulmoner hipoplazi saptandı. Operasyon planlanan hastada pulmoner hipoplazi varlığı prognozu ağırlaştıracağından MR anjiografi çekildi ve pulmoner damarlanmanın normal olması üzerine opere edildi. Biz bu olgumuz ile KLA’e eşlik edebilecek ek patolojilerin (pulmoner hipoplazi gibi) ileri görüntüleme yöntemlerinin kullanılması ile saptanmasının ameliyat sonrası prognozu etkileyebileceğini vurgulamak istedik.

Hipersensitivite pnömonisi, çeşitli organik ya da kimyasal maddelerin inhalasyonu ile gelişen immun yanıtın neden olduğu bir inflamatuar intertisyel akciğer hastalığıdır. Kuş besleyicisi hastalığı, kanatlıların dışkı ve tüy antijenlerine bağlı gelişen bir hipersensitivite pnömonisidir. Başta güvercin olmak üzere birçok kanatlı hipersensitivite pnömonisi’ne neden olmaktadır. Burada güvercin besleyicisi hastalığı tanısı konularak tedavi edilen bir subakut hipersensitivite pnömoni olgusu sunulmaktadır. Otuz iki yaşında erkek göğüs hastalıkları polikliniğine iki aydır olan efor dispnesi, kuru öksürük, ateş, terleme, halsizlik ve kilo kaybı şikayetleri ile başvurdu. Hastanın güvercin beslediği öğrenildi. Hastaya anamnez, fizik muayene, solunum fonksiyon testleri, akciğer grafisi ve yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografi bulguları ile güvercin besleyicisi hastalığı tanısı konularak prednizolon tedavisi yapıldı. Sonuç olarak, bu olguların erken tanı almaları, böylece gerekli önlemlerin alınarak erken tedavi edilmeleri hastalığın kronik forma ilerlemesinin önlenmesi bakımından büyük önem taşımaktadır.

Çocuğun çevresini tanımasının ve onunla ilişki kurmasının bir yolu da, eline geçen her cismi ağzına götürerek tadına bakmasıdır. Bu nedenle çocuklar hiç akla gelmeyecek tip ve büyüklükteki yabancı cisimleri yutmaktadır. Yabancı cisim yutan büyük yaştaki çocukların önemli bir bölümünde zeka özrü veya ruhsal sorunlar vardır. Klinik olarak öksürük, dispne, ses kısıklığı, solunum güçlüğü, solunum seslerinde azalma, ağızdan bol tükrük gelmesine neden olabilir. Bu yabancı cisimler içerisinde madeni parayla sık karşılaşılır. Yabancı cisim aspirasyonunda alternatif tedaviyi paylaşmak istedik. Bu makalede dört yaşında, Down sendromlu bir hastada yabancı cisim aspirasyonuna alternatif bir yaklaşım sunuldu. Müdahale sırasında komplikasyon gelişmeyen hasta önerilerle taburcu edildi. Çocukluk çağında yabancı cisim aspirasyonu sıktır. Yabancı cisimlerin çoğunluğunu metal paralar oluşturmaktadır. Yabancı cisim aspirasyonuna yaklaşımda hastanın kliniği, yabancı cismin tipi, takıldığı yer, aspirasyon süresi ve müdahale şartlarına göre tedaviye karar verilir. Tedavi yaklaşımını endoskopi, gözlem veya cerrahi oluşturmaktadır. Acil müdahalenin gerektiği hastalarda foley kateter ile balon ekstraksiyonu gibi alternatif yöntemler deneyimli cerrahlar tarafından kullanılabilir.

57 yaşında erkek hasta kliniğimize dahiliye yoğun bakım servisinden, 1 haftadır tedaviye dirençli plevral ampiyem ön tanısı ile septik durumda alındı. Hasta 13 yıldır tip 2 diyabet hastası ve son 2 yıldır insülin kullanmakta olup, son 10 gündür solunum sıkıntısı, sağ yan ağrısı, ateş ve regüle olmayan bir kan şekeri profili mevcuttu. Hastanın tansiyonu 85/60 mmHg, nabzı 120/dk, laboratuar tetkiklerinde beyaz küresi: 23.000 mm3, kan şekeri 470gr/dl idi. Çekilen akciğer grafisi ve bilgisayarlı toraks tomografisinde sağ posterior mediastende ekstraplevral hava sıvı seviyesi veren abse rapor edildi. Torasentez neticesi pürülan mayii gelen hastaya sıvının en rahat geldiği sağ skapula altından 28 nolu göğüs tüpü kondu, 1700 cc pürülan mayi alındı ve hastanın klinik durumunda dramatik düzelme gözlendi. Kan şekerleri regüle oldu, her gün 300 cc rifosinli mayi ile poş yıkandı. 10 günde pet altı takip yapıldı ve birinci ayın sonunda kliniği tamamen düzeldi. Bu olgu sunumu akciğer absesinin nadir görüldüğü posterior mediastende oluşu ve sadece göğüs tüpü ile tedavi edilebilmesi nedeniyle yapıldı.

Swyer-James Sendromu, tek taraflı saydamlık artışı, etkilenen bölgede vasküler yapıların azlığı ve küçük hilus gölgesi ile karakterize nadir bir akciğer hastalığıdır. Genellikle asemptomatik olmakla birlikte, sık tekrarlayan akciğer enfeksiyonu, egzersiz dispnesi ve hemoptizi gibi belirtiler de olabilir. 23 yaşında erkek hasta egzersizle oluşan nefes darlığı şikâyeti ile başvurdu. Fizik muayenesinde, sol hemitoraksda solunum sesleri azalmıştı. Akciğer grafisinde; sol orta ve alt zonda daha belirgin olan saydamlık artışı, mediastende sola kayma ve küçük hilus gölgesi izlendi. Ventilasyonperfüzyon sintigrafisinde uyumlu defekt alanları belirlendi. Akciğer grafisi ile tanı konulabildiği halde, nadir görülmesi nedeni ile akla getirilmeyen Swyer-James Sendromu tanısı konulan hasta, literatür bilgileri eşliğinde sunuldu.

Tiroid kitlesinin %50’den büyük bölümünün sternal çentiğin altında; mediasten içinde olması retrosternal guatr olarak adlandırılmaktadır (1). Elli sekiz yaşında kadın hasta yaklaşık 10 yıldır olan nefes darlığı ve progressif olarak artan efor dispnesi ile başvurdu. Yapılan tetkiklerinde posterior mediastene uzanım gösteren retrosternal guatr tespit edildi. Torakotomiye gerek duyulmadan servikal yaklaşım ile total tiroidektomi yapıldı. Operasyon sonrası 3. günde hasta sorunsuz şekilde taburcu edildi.

Larenksin karitaljinöz tümörleri nadir görülen tümörlerdir fakat ses kısıklığı, dispne ya da disfaji şikayeti olan yaşlı hastalarda, malign epiteliyal tümörler ekarte edildikten sonra bu tümörlerden şüphelenilmelidir. Literatürde bugüne kadar yaklaşık 250 vaka bildirilmiştir. Literatür gözden geçirilerek bu nadir tümörler incelendi.

Polikliniğimize uzun süreden beri olan öksürük, balgam çıkarma ve eforla ortaya çıkan nefes darlığı yakınmaları ile başvuran bir hastaya Kartagener sendromu tanısı konuldu. Nadir görülmesi ve solunum sisteminin diğer hastalıkları ile karışabilmesi dolayısıyla yayınlamayı uygun gördük.