Makale Arama
Erişkin Klavikula Kırıklar' Ve Konservatif Tedavi Sonuçları
Mahmut Mutlu, Mustafa Yel, Tunç Cevat Öğün, Mehmet Nihat Oktar, Recep Memik, Abdurrahman Kutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Erişkin Klavikula Kırıklar' Ve Konservatif Tedavi Sonuçları
Fractures Of The ClavIcle In Adults And Our Results Of ConservatIve Management
Klavikula kırıklar!, iskelet sistemi yaralanrnalan içerisinde sık görülen kınklardır. Omuz çevresi ya-ralanmaların yarısına yakın kısmını oluşturur. Kliniğimizde 1983-1997 yılları arasında 493 erişkin hastada 496 klavikula kırığı teşhis edildi. Hastaların 357'si erkek, 136'sı kadındı. En küçük yaş 18, en büyük yaş 78, ortalama yaş 38.5 olarak tespit edildi_ 207 kırık sağ, 289 kırık sol tarafta idi. 3 hastada bi-lateral klavikula kırığı vardı. Hastalar sekiz bandaj veya velpeau bandajı ile konservatif olarak tedavi Hastaların 82'si ilk müdahaleden sonra kont-role gelmedi. Geriye kalan 411 hastanın 414 kla-vikula kırığı en az 1.5 ay takip edildi. Üç nonunion (%0.7) tespit edildi. Hastalarımızcla konservatif tedavi ile %99.3 yeterli kaynama elde edildi.
Fractures of the clavic!e are common and make up a high percentage among the skeletal system tra-uma. They are well managed by conservative met-hods. 496 clavicular fractures of 493 patients were diagnosed between 1993 and 1997 in our dinle 357 of thern were men and 136 women. Average age was 38.5 (18-78). Years in 207 of them right side was affected and in 289 left. 3 of the cases had bi-lateral involvement. Conservative treatment included velpeau dressing or figure of eight bandage. 82 of the patients were lost to follow-up after the first exa-mination. Remaining 414 fractures of 411 cases were followed up at least 1.5 months 3 nonunions (%0.7) were detected_ Conservative treatment re-sulted in % 99.3 of union.
Femur Distal Diafiz Kırıklarının İntramedüller Çivi
ile Tedavisinde Dizilimin Değerlendirilmesi
Tahsin Sami Çolak, Kayhan Kesik, Mustafa Özer, Faik Türkmen, Burkay Kutluhan Kaçıra, İsmail Hakkı Korucu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Femur Distal Diafiz Kırıklarının İntramedüller Çivi ile Tedavisinde Dizilimin Değerlendirilmesi
EvaluatIon Of Femoral AlIgnment In Femur DIstal dIaphyseal Fractures WhIch Treated WIth Intramedullary naIllIng
Amaç: Distal femur kırıkları hem genç hem de yaşlı nüfusta sık görülmektedir. Tüm femur kırıklarının %
7’sini oluşturmaktadır. Kırık sonrası dizilimin sağlanması, deformite ve kısalık gelişmemesi için önemlidir.
Bu çalışmada eklem içine uzanmayan distal femur diafiz kırıkları tedavisinde uygulanan intramedüller çivi
(İMÇ) yönteminin dizilime etkisinin olup olmadığının araştırılması amaçlanmıştır.
Hastalar ve Yöntem: 2010-2016 yılları arasında, femur distal diafiz kırığı tanısıyla, İMÇ ile tedavi
edilmiş 62 hasta değerlendirildi. Hastaların takip süresi en az 1 yıldı. Hastalar kırık hattının ekleme olan
mesafesine göre 3 gruba ayrıldı (< 100 mm, 100-130 mm, > 130 mm). Her grubun çivi-eklem mesafesi
(ÇEM), kırık hattı-eklem mesafesi (KEM), kırık-çivi mesafesi (KÇM), ayrıca translasyon miktarı ve dizilim
bozukluğu miktarı değerlendirildi.
Bulgular: Grup 1’de; ÇEM 17,1±6,8 mm, KEM 78,4±17,6 mm, KÇM 60,8±15,9 mm, translasyon miktarı
4±1,3 mm ve dizilim bozukluğu 2,9±1,7° olarak bulundu. Grup 2’de; ÇEM 19±6,8 mm, KEM 119,5±8 mm,
KÇM 100,6±8 mm, translasyon miktarı 3,9±1,7 mm ve dizilim bozukluğu 3±1,7° olarak bulundu. Grup 3’de;
ÇEM 25,2±8,7 mm, KEM 143,3±7,8 mm, KÇM 118,1±11,7 mm, translasyon miktarı 3,5±1,8 mm ve dizilim
bozukluğu 2,5±1,4° olarak bulundu.
Sonuç: Yaptığımız çalışmada kırık ile eklem arası mesafe azaldıkça dizilim bozukluğunun ve translasyon
miktarının arttığını, çivi distali ile eklem mesafesi arası 20 mm altında tutulduğunda dizilim bozukluğunun
ve translasyon miktarının azaldığını gördük. İMÇ ile tedavi uygulanacak ekleme yakın distal femur diafiz
kırıklarında, dizilim bozukluğu ve translasyon açısından dikkatli olunması gerekmektedir. Özellikle kırıkeklem
mesafesi 100 mm’nin altında olan olgularda çivi distali ile eklem arasındaki mesafenin 20 mm’nin
altında tutulması, translasyon miktarını ve dizilim bozukluğunu minimum düzeyde tutacaktır.
Aim: Distal femoral fractures are common seen both elderly and young population. These fractures are %
7 of all femoral fractures. Providing of alingment after distal femoral diaphyseal fractures is important for
the development of deformity and shortness. In this study, it was aimed to determine whether the effect
of intramedullary nail method applied in the treatment of distal femoral diaphyseal fractures that do not
extend into the joint to the femoral alignment.
Patients and Methods : 62 patients were evaluated who were treated with intramedullary nail with the
diagnosis of distal femoral diaphyseal fracture between 2010 and 2016. Patients has at least 1 year of
follow-up. Patients were divided into 3 groups according to fracture joint distance (<100 mm, 100-130 mm,
>130 mm). Nail-joint distance (NJD), fracture line-joint distance (FJD), fracture-nail distance (FND), and
the translation and alignment of the fracture line were evaluated for each group.
Results: In group 1; NJD 17,1±6,8 mm, FJD 78,4±17,6 mm, FND 60,8±15,9 mm, translation 4±1,3 mm,
and the malalignment was 2,9±1,7°. In Group 2; NJD 19±6,8 mm, FJD 119,5±8 mm, FND 100,6±8 mm,
translation 3,9±1,7 mm, and malalignment 3±1,7°. In group 3; NJD 25,2±8,7 mm, FJD 143,3±7,8 mm, FND
118,1±11,7 mm, translation 3,5±1,8 mm, and malalignment was 2,5±1,4°.
Conclusion: In our study, we found that as the distance between the fracture and the joint decreased, the
degree of malalignment and translation increased, and when the distance between the nail and the joint
was kept below 20 mm, the amount of malalignment and translation decreased. If distal femur fractures
near the joint line will be treated with intramedullary nailing attention must be taken for the malalignment
and translation. Especially when the fracture-joint distance is less than 100 mm, keeping the distance
between the nail and the joint below 20 mm will keep the translation and malalingment at a minimum level.
Beyin Sapı Lezyonlarında Ortaya Çıkan Dirençli Hıçkırık
tedavisinde Baklofen Kullanımı
Faruk Ömer Odabaş, Haluk Gümüş
Olgu sunumu
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Beyin Sapı Lezyonlarında Ortaya Çıkan Dirençli Hıçkırık tedavisinde Baklofen Kullanımı
The Use Of Baclofen At Treatment Of PersIstent HIccup In BraInstem lessIons
Hıçkırık ani başlangıçlı, diafragma ve inteterkostal kasların
düzensiz kasılması ve bunu takiben larengeal kapanma ile karakterize
bir tablodur. Genellikle kendi kendini sınırlayan bir durumdur. Bununla
birlikte 48 saatten uzun sürenler dirençli, 2 aydan daha uzun süreli
olan hıçkırık inatçı hıçkırık olarak tanımlanır. Hıçkırığın farmokolojik
tedavisinde klorpromazine, gabapentin, baklofen, serotonerjik
ajanlar ve lidokain kullanılabilir. Non-farmakolojik tedaviler sinir
blokajı, akapunkturdur. Bu vaka sunumunda beyin sapı lezyonlarına
bağlı dirençli hıçkırığı olan ve baklofen ile tedavi ettiğimiz 3 vakayı
sunmaktayız.
Hiccup is the sudden onset of erratic diaphragmatic and
intercostal muscle contraction and followed by immediate laryngeal
closure. Hiccup is usually a self-limited disorder; however when it
is prolonged beyond 48 hours, it is considered persistent whereas
longer than 2 months are called intractable. The pharmaco therapy of
hiccup includes chlorpromazine, gabapentin, baclofen,serotonergic
agonists and lidocain. Non-pharmacological approaches are nerve
blockade and acupuncture. We report 3 cases presenting with
persistent hiccup in brain stem lesions and treated with baclofen.
Femur Boyun Kırıklıklarının Thompson Protezi Uygulaması Ile Tedavısı
Abdurrahman Kutlu, Recep Memik, Necmettin Reis, Mahmut Mutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Femur Boyun Kırıklıklarının Thompson Protezi Uygulaması Ile Tedavısı
Treatment Of Fractures Of The Fernoral Neck By Replacement WIth The Thompson ProthesIs
Haziran 1983-Eylül 1989 tarihleri arasında 51 femur boyun kırığı yakasına Thompson protezi uygulandı. Ortalama yaşları 64.8 olan hastaların 18'i erkek (9040), 33'ü kadın (%60) idi. Cerrahi işlem bütün hastalarda posterolateral girişle uygulandı. erken komplikasyon olarak bir ölüm, bir fibular sinir yaralanması ve bir dislokasyon meydana geldi. Değerlendirmeye alınan 34 hastanın ortalama takipleri 24 ay idi. Bunların 24 önde radyolojik değerlendirme yapıldı. Bir vakada asetabulurnda çökrne. bir vakada asetabulurrıda aşınma ve bir vakada da protezde gevşeme tespit edildi.
From June 1983 to September 1989, 51 patients with displaced fractures of the femoral neck were treated by Thornpson arihroplasty. The avarege age at operation was 64.8 years. There were 18 men (40 per sent) and 33 women (60 per cent) The postero-lateral approach to the hip was used at al! operations. There was one dead, one dislocation and one fibular nerve injury as early complication. The resulis after 34 hips studied at follow-up. Among 34 patients, 24 of !hem were controlled radiologically. One asetabular erosion, one asetabular protrusion and one loosening of prothesis were found as a lale complication.
Yeni Doğan Döneminde Tanı Alan 3 Osteogenezis İmperfecta Olgusu
Hasan Koç, Pakize Demirezici, İsmail Reisli, Saim Açıkgözoğlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Yeni Doğan Döneminde Tanı Alan 3 Osteogenezis İmperfecta Olgusu
Three Cases Of OsteogenesIs Imperfecta DIagnosed At Nevvborn PerIod
Osteogenesis İmperfecta kemik frajilitesinin arttığı ve sıklıkla kemik kırıklarıyla karakterize kalıtsal bir bağ dokusu hastalığıdır. En belirgin semptomları sıklıkla doğum öncesinde de tanımlanabilen patolojik kemik kırıklarıdır. Mavi sklera ve sağırlık görülebilir. Doğumda üst ve alt ekstremitelerde kısalık ve eğrilik (yaylanma) gözlenen, ikisinde akut solunum sıkıntısı olan üç vaka sunuldu. Bütün vakalarda radyografik incelemelerde; femurlarda gevreklik, tibia ve femurda belirgin açılanma, uzun kemiklerde kırıklar ve bir vakada kafa kemiklerinde, kemikleşme azlığı tespit edildi. Bu bulgularla osteogenesis imperfecta tanısı alan vakalar seyrek görülmeleri nedeniyle literatür bil gileri ışığında sunuldu.
Osteogenesis imperfecta which is a heritable connective tissue disorder characterized by increased bone fragility and frequent bone fractures. The Cardinal symptom pathologic fracture which is often recognized before birth: blue sclera and deafness may be present. İn this paper, three nevvborn were reported. They had shortening and bovving of upper and lovver limbs, and two of them suffered from acute RDS. İn ali cases, radyograms shovved characteristic crumbling of femur, marked angulation of tibia and femur, fractures of the long bones and in one case, poor ossification of the bone of the skull. These cases diagnosed with osteogenesis imperfecta are dis- cussed because of their rare presentation.
Frontal Sinüs Kırıkları
Yavuz Uyar, Ziya Cenik, Bedri Özer, Uğur Erongun, Hasan Uğur
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Frontal Sinüs Kırıkları
Frontal SInus Fractures
1989 ile 1992 yılları arasında kliniğimize müracaat eden 22 frontal sinüs fraktürlü hasta; tanı, tedavi ve komplikasyonlar açısından değerlendiril-miştir. I lastaların büyük çoğunluğunda etyoloji trafik kazası olup sıklıkla ön duvar fraktürüne rastlandı. Frontal sinüs fraktürlerinde kompüterize tomografik tetkik kırığın lokalizasyonunu belirlemede ve tedavi-nin planlanmasında yardımcı önemli bir teknik inceleme yöntemidir.
In this study, 22 cases with frontal sinüs frac-tures, between 1989 and 1992, were examined and di-agnoses, treatments and complications of frontal sinüs fractures are revised. Most of the fractures were on the anterior table and causes were traffic accidents. CT is most valuable technique in diagnoses. Espe-cially the type and localization of the fracture must be initially identified and then managed to therapy. Although our follouw-up time is short, complica-tion rate is very low.
Okul Çağı Çocuklarda Femur Cisim Kırıklarının Tedavisi: Pelvipedal
alçı Yada Titanyum Elastik Çivi Tespiti
İsmail Hakkı Korucu, Faik Türkmen, Erdinç Acar, Veysel Başbuğ, Fahri Yurtgün, Serdar Toker
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Okul Çağı Çocuklarda Femur Cisim Kırıklarının Tedavisi: Pelvipedal alçı Yada Titanyum Elastik Çivi Tespiti
Treatment Of School-Age ChIldren WIth Femoral Shaft fracture: SpIca CastIng Versus TItanIum ElastIc NaIl fIxatIon
Femur cisim kırıkları çocuklarda sık görülür ve hastaneye
yatırılarak tedavi gerektirir. Okul çağı çocukluk döneminde (5-12 yaş)
femur kırıkları elastik kanal içi çiviler ile yada kapalı redüksiyonu
takiben pelvipedal alçılar ile tedavi edilebilir. Bu çalışmada, elastik
kanal içi çivileme veya kapalı redüksiyonu takiben pelvipedal alçı
ile tedavi sonuçlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Femur cisim
kırığı oluşumu sonrası, hemen kapalı redüksiyon ve pelvipedal
alçı yapılan (KR-PPA; Grup 1, n=31) veya elastik kanal içi çivileme
(EKİÇ; Grup 2, n=31) yapılan vakalar değerlendirildi. Yaş, cinsiyet,
kırık oluşum mekanizması, kırık lokalizasyonu, tedavi maliyetleri,
hastanede kalış süresi, radyolojik ve klinik kaynama, yumuşak
dokuların durumu, destekli veya desteksiz yürüme zamanları
kaydedilerek değerlendirmeye alındı. Ortalama takip 58 (26-62)
aydı. Tüm hastaların kırıkları kaynadı. Yük vererek yürüme Grup
2’de (39/52 gün), Grup 1’den (52/63 gün) daha kısaydı. Maliyetler
açısından; Grup 1, Grup 2’den daha düşük maliyete sahipti (sırasıyla;
114.99$ ve 380.82$). KR-PPA halen geniş ve kabul edilebilir bir
uygulama alanına sahip olsa da, modern cerrahi teknikler ve
cerrahi tespit implantları ile daha başarılı sonuçlar alınabilir. EKİÇ
ile tedaviler okul çağı çocuk femur kırıklarında daha başarılı tedavi
seçeneği sunmaktadır.
Femoral shaft fractures are mostly seen in children and all cases
of this condition require hospital admission. In school-age children
(5 to 12 years), femoral fractures may be treated with elastic nails
or spica cast. The current study aims to compare the outcomes
of elastic nail to the immediate spica cast method for school-age
children with femoral fracture. We evaluated the patients who had
undergone immediate hip spica cast (IHSC as Group 1; n=31) or
flexible intramedullary titanium nail (FITN as Group 2; n=31) for
femoral fracture. Age, sex, cause of fracture, localization of the
fracture, cost of treatment, times of hospitalization, radiologic and
clinical assessment of femoral union, condition of the wound and soft
tissue, times of union and walking were recorded. The mean followup
was 58 (26-62) months. All fractures were healed. The time for
weight-bearing and walking were shorter (39/52) in Group 2 than it
was in Group 1 (52/63). In terms of cost, IHSC (114.99$) was cheaper
than FITN (380.82$). Although IHSC is still a a widely accepted
method of treatment, with the use of modern surgical techniques and
implants, satisfactory outcomes of fracture healing can make FITN a
better surgical option among all other treatments.
Cocukluk Donemı Suprakondıler Humerus Kırıklarının Rehabilitasyonu
İsrafil Şimşek, Recep Memik, Fethi Demir, Cafer Ayata, Hasan Oğuz
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Cocukluk Donemı Suprakondıler Humerus Kırıklarının Rehabilitasyonu
RehabIlItatIon Of Supracondylar Fractures Of The Humerus In ChIdden.
cocukluk doneminde cin kolda gorillenterin ar-chndan en cok kamlaplan kinklar suprakondlier humerus km/dal-dlr. Suprakondiler humerus kink', ramstyla ark rediiksiyon ye internal fiksason uy-gulanan 21 hasta calqmaya alrrrdr. Olgularm 311 kJ:. 18'i erkekti ve yap ortalamalan 9.04±3.23 idi. Olgularm 6 haftalik post-op tespiti actldiktan sonra sirasiyla girdaplt su banyosu, su icinde ultrason. varchmh -aktif re aktif eklem hareket avklrgi eg-=ersizleri 10 scans uygulandt. Tedavi eincesine gore tedavi bitiminde p<0.0002 diizeyinde anlanth fonk-sivonel iyileene saglandt. cocuklarm suprakondiler humerus kulklarinda rehabilitasyon,erken komp-likasyonlarm onlenmesinde ye normal fonksiyonlara geri diinmede cok etkili hir yontemdir.
Among the fractures of the extremities in the pe-diatric age group, supracondylar fractures of the humerus are the second most common fracture after that of the forearm. Twenty-one patient, 3 girls and 18 boys, with a supracondylar fracture who had been applied open reduction and internal fixation were enrolled into the study. Their mean age was 9.04 years. After remove! of 6 weeks postoperative casting, the patients were applied wirlpool, ult-rasound under the water active- assistive and active range of motion exercise, for 10 sessions. Func-tional improvement after rehabiltation program was statistically significant (p<0.0002). We concluded that the rehabilitation of supracondylar fractures of the humerus in children is a highly effective method in preventing complications and returning of normal function.
Sternum Ayrışması Gelişen Hastalarda Alternatif Kapama Yöntemleri: Sternal Kelepçe Ve Titanyum Sternal Plak Fiksasyon Yöntemlerinin Artıları, Eksileri
Ömer Tanyeli
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Sternum Ayrışması Gelişen Hastalarda Alternatif Kapama Yöntemleri: Sternal Kelepçe Ve Titanyum Sternal Plak Fiksasyon Yöntemlerinin Artıları, Eksileri
AlternatIve Sternal Closure Methods In PatIents WIth DehIsced Sternum: Pros And Cons Of Sternal Talon And TItanIum Sternal Plate FIxatIon
ÖZ
Amaç: Sternal ayrışma, kalp cerrahisi sonrasında en sıkıntılı komplikasyonlardan birisidir. Her ne kadar sternal ayrışma erken dönemde fark edildiğinde basit yöntemlerle tedavi edilebilse de, tedavideki başarısızlık veya gecikme, oldukça ölümcül olan mediastinit ile sonuçlanabilir. Bu çalışmada, başta sterna kelepçe ve titanyum sterna plaklar olmak üzere, alternatif sternum kapama yöntemlerinin özellikleri incelenmiştir. Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya Nisan 2015 ve Ocak 2018 tarihleri arasında, herhangi bir nedenden dolayı açık kalp cerrahisi sonrasında sternum ayrışması gelişen hastalar dahil edilmiştir. Hastalar demografik özellikleri, sternal ayrışma için risk faktörleri, operasyon tipleri ve özellikle sternal kelepçe ve titanyum sternal plakla olmak üzere sternum stabilizasyon yöntemleri açısından retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Toplamda 45 hasta sterna ayrışma nedeni ile cerrahi stabilizasyon ameliyatına alındı. Otuz dört (%75.6) hasta erkek, 11 (%24.4) hasta kadındı. İlk operasyondan sternum ayrışması gelişene kadar geçen ortalama süre 68.5 gündü (1-780 gün). Ortalama vücut-kitle indeksi 31.52 kg/m2 (22.03-43.69 kg/m2) olarak bulundu. Sternal fiksasyon öncesi ortalama CRP değeri 68.34 iken, taburculuk öncesi 75.55 idi. Eşlik eden risk faktörleri koroner arter hastalığı için internal mammaryan arter (IMA) çıkartılması, diabetes mellitus (DM), astım, kronik obstruktif akciğer hastalığı ve ileri yaş olarak tespit edildi. Ortalama post-operatif yoğun bakım kalış süresi 5.02 gün (1-29gün) iken, hastanede yatış süresi 17.18 gün (2-74 gün) olarak bulundu. Üç hastada (%6.67) erken dönemde mortalite gözlendi. Operasyonda ilk tercih edilen yöntem basit kapama ve/veya Robicsek yöntemi iken, 24 hastada (%53.3) sternal kelepçe ve/veya titanyum plak yöntemleri kullanıldı. DM hem hastane, hem yoğun bakım kalış süreleri ile operasyon sonrası toplam yatış sürelerini artırmaktadır. DM, aynı zamanda yüzeyel ve derin sternal infeksiyon gelişme riskini artırmaktadır (p<0.05). Sonuç: İdeal sternal kapama tekniği sternumu stabilize ederken, maliyet-etkin olmalı, minimum post-operatif komplikasyonlarla birlikte en kısa hastanede yatış süresini sağlamalıdır. Sağlam interkostal aralığı olan hastalarda sternal kelepçe, genellikle sıkı yapışıklıkların neden olduğu kardiyak rüptür gibi ciddi komplikasyonların elimine edilmesini sağlar. Sternal plaklar, özellikle stabil interkostal aralıkları olmayan parçalı kırıklarda oldukça etkilidir. Bütün hastalar, sternumdaki lezyonların ve kırıkların tiplerine göre değerlendirilerek tedavi edilmelidirler.
ABSTRACT
Aim: Sternal dehiscence is one of the most troublesome complications following cardiac surgery. Although it can be corrected by simple methods if detected earlier, treatment failure or delay in sternal dehiscence may result in mediastinitis, which is highly lethal. In this study, we aimed to investigate alternative sternal closure systems, mainly sternal talon (STalon) and titanium sternal plates (SPlate). Patients and Methods: In between April 2015 and January 2018, patients with sternal dehiscence after any kind of open cardiac surgery were included in this study. These patients were retrospectively evaluated according to the their demographic data, risk factors for sternal dehiscence, type of operations, techniques used for fixation of the sternum, mainly focusing on the STalon and titanium SPlate fixation. Results: A total of 45 patients were taken into surgical correction because of sternal dehiscence. Thirty-four (75.6%) of the patients male, whereas 11 (24.4%) were female. Mean time interval after the first operation to sternal dehiscence was 68.5 days (1-780 days). Mean body-mass-index (BMI) was 31.52 kg/m2 (22.03-43.69 kg/m2). Before the sternal fixation, mean CRP value was 68.34, whereas it was 75.55 before discharge. Confounding risk factors were internal mammarian artery (IMA) harvesting for coronary artery disease, diabetes mellitus, bronchial asthma, chronic pulmonary artery disease and advanced age. Mean post-operative intensive care unit (ICU) length-of-stay (LOS) was 5.02 days (1-29 days), whereas hospital LOS was 17.18 days (2-74 days). Early mortality was observed in 3 patients (6.67%). The first choice of operation was simple closure and/or Robicsek closure. Apart from simple and Robicsek closure techniques, sternal talon and/or titanium plates were used in 24 patients (53.3%). DM was found to be related to extanded total hospital LOS, ICU LOS, and postoperative time to discharge. DM also increased the risk of both superficial and deep sternal infection rates (p<0.05). Conclusion: Ideal sternal closure should stabilize the sternum, be cost-effective and provide shortest hospital LOS with minimal post-operative complications. In patients with intact intercostal spaces, sternal talon may eliminate serious complications, such as cardiac rupture mainly caused by dense adhesions. Sternal plates are mainly effective in fragmented fractures without stable intercostal spaces. All patients should be individualized according to type of lesions and sternal fractures.
Çocuklarda Ayrılmış Suprakondiler Humerus Kırıklarının Cerrahı Tedavısı
Abdurrahman Kutlu, Erhan Yıldırım, Necmettin Reis, Mahmut Mutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Çocuklarda Ayrılmış Suprakondiler Humerus Kırıklarının Cerrahı Tedavısı
Surgıcal Treatment Of Separated Supracondıles Humerus Fractures In Chıldren
Ayrılmış suprakondiler humerus kırıgı olan 26 çocuk hastaya açık redüksiyon ve çapraz Kirschner teli ile tespit işlemi uygulandı. Bir hastada yüzeyel enfeksiyon, üç has-tada kübitis varus deformitesi (% 14) meydana geldi. Diğer spesifik komplikasyonlar (myositis, ossifikans, Volkmann'ın istemik kontraktürü, nörovasküler yaralanma gibi) meydana gelmedi.
26 children who had displaced Supracondylar fractures of the humerus were treated by open reduction and crossed Kirschner-wire fixation. There was one superficial infection and there were there cubitis varus deformity (% 14). The other specific complications (Such as mvositis ossifikans, Volkmann's contracture, neurovascular injury) were not encountered.
Çocuklarda Ayrılmış Suprakondiler Humerus Kırıklarının Cerrahı Tedavısı
Abdurrahman Kutlu, Erhan Yıldırım, Necmettin Reis, Mahmut Mutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Çocuklarda Ayrılmış Suprakondiler Humerus Kırıklarının Cerrahı Tedavısı
Surgıcal Treatment Of Separated Supracondıles Humerus Fractures In Chıldren
Ayrılmış suprakondiler humerus kırığı olan 26 çocuk hastaya açık redüksiyon ve çapraz Kirschner teli ile tespit işlemi uygulandı. Bir hastada yüzeyel enfeksiyon, üç hastada kübitis varus deformitesi (% 14) meydana geldi. Diğer spesifik komplikasyonlar (myositis, ossifikans, Volkmann'ın istemik kontraktürü, nörovasküler yaralanma gibi) meydana gelmedi.
26 children who had displaced Supracondylar fractures of the humerus were treated by open reduction and crossed Kirschnerwire fixation. There was one superficial infection and there were there cubitis varus deformity (% 14). The other specific complications (Such as mvositis ossifikans, Volkmann's contracture, neurovascular injury) were not encountered.
Tibia Cisim Kırıkları Ve Tedavi Yaklaşımları
Abdurrahman Kutlu, Recep Memik, Mahmut Mutlu, Necmettin Reis
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Tibia Cisim Kırıkları Ve Tedavi Yaklaşımları
The Alanagement Of TIhIaI Shaft Fraclures
Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji kliniğinde 1983 ve 1989 yılları arasında tibia cisim kırığı olan 133 hasta tedavi edildi. Çeşitli tedavi metodları ile tedavi edilen 133 hastanın 96 kapalı, 44 açık tibia cisim kırığı bu retrospektif çalışmaya konu edildi. Hastaların tedaviye başlandığı yaşı en az 13, en fazla 72, ortalama 32 yaş idi. 96 hastada yalnız tibia cisim kırığı varken, diğer 37 hastada ilave yaralanmalar tespit edildi. 7 hastada ise bilateral tibia kırığı vardı. Trafik kazaları en fazla kırığı oluşturan sebep olmuştur. Hastalar en az kırığın klinik ve radyolojik iyileşmesine kadar takip edildiler. Yapılan değerlendirmede, tibia kırıklarının kapalı ve cerrahi metodlarla tedavisi sonucu oldukça tatminkar sonuçlar elde edildi.
A retrospeetive study was done of the treatrnent of closed and open fractures of the tibia in 133 patients with 140 fractures. These patients vith shafi fractures of tibia were treated at the Department of Orthopaedics and Trawıatology of the Selçuk Oniversitiy Hospital, between 1983 and 1989 The mean oge al initiation of treatrnent was 32 years. Their ages ranged from 13 to 72 years old. ln all, 96 fractures were closed and 44 were opera. Traffic accidents were the most cause of the injury. In 96 patients, the tibial fracture was the only inju.ry, i,x 37 patients other injuries also were present. 7 patients had bilaterall tibial fractures. The patients were followed al least unlu/ to clinical and radiographical union of the fracture. Iri (his series, the overall succes rates in healing of the fractures with open and closed method_v were highly satisfactory
Mahmut Mutlu, Tunç Cevat Öğün, Mehmet Arazi, M. İ. Safa Kapıcıoğlu, Ömer Şafak, Abdurrahman Kutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
The Results Of TranspedIcular FIxatIon Of Unstable Thoracolumbar Vertebral Fractures
Nisan-1990 ve Mayıs-1997 tarihleri arasında 101 hastanın vertebra kırıkları cerrahi olarak tedavi edildi. Ortalama takip süresi 27 ay idi. Yetmiş erkek ve 31 bayan hastanın ortalama yaşı 35.9 olarak bulundu. En sık birinci lumbar vertebra etkilenmişti. 94 burst kırığı, 22 kompresyon kırığı, 4 kırıklı-çıkık ve 1 emniyet kemeri yaralanması tespit edildi. Nörolojik durum, 59 hastada Frankel-E, 14 hastada Frankel-A düzeyindeydi. Ortalama lokal kifoz açısı24 derece ve anterior kompresyon yüzdesi %40.7 idi. Ortalama spinal kanal tutulumu %44.5 olarak bulundu. Ame liyatlar ortalama dörtbuçuk gün içinde yapıldı. Ameliyat sonrası tüm hastalarda korse kullanıldı. Komplikasyonlar; bir hastada sreprospinal sıvı fistülü, iki yüzeyel enfeksiyon ve bir bası yarası olarak gözlendi. Nörolojik kaybı olan onsekiz hasta kısmi olarak, iki hasta ise tam olarak düzeldi. Bu kırıkların tespitinde 394 transpediküler vida kul lanıldı. Otuzbir vida eğilmesi, 9 vida kırılması ve 19 vida yer değiştirmesi tespit edildi. Transpediküler fiksasyon to- rakolumbar vertebra kırık cerrahisinde etkili bir tedavi yöntemi olarak bulundu. Sonuç olarak, iyi seçilmiş vakalarda vertebra kırıklarının posterior yaklaşımla cerrahi tedavisi, komplikasyonları ol makla birlikte etkili bir tedavi metodu olarak bulundu.
Betvveen April 1990 and May 1997, 101 patients with unstable thoracolumbar vertebral fractures were treated operatively. The mean follow-up was 27 (3-66) months. There were 70 men and 31 women. The mean age was 35.9 (18-69) years. Etiology was falling from a height in most of them (56.4%). The delay from the original trauma to the presentation ranged from 2 hours to 7 days. First lumbar vertebra was affected mostly (35.5%). According to the Deniş classification, there were 94 burst fractures, 22 compression fractures, 4 fracture-dislocations and one seat-belt injury. Fiftynine patients had Frankel type E, and 14 had Frankel type A neurologic status. The me- dium angle of local kyphosis was 24° and the percentage of anterior compression was 40.7%. The percentage of average spinal canal involvement was 44.5%. The average time after the trauma till the operation was 4.5 days (6 hrs-20 days). The mean operative time was 135 minutes and 2.8 units of whole blood transfusion was used on the average, intraoperatively. Postoperative bracing was applied to ali of the patients. One CSF fistula, two su- perficial infections and one pressure sore were noted as early complications. Eighteen patients with neurologic deficits had partial, and two patients had full recovery. 394 transpedicular screvvs vvere used and there vvere 31 (7.8%) bent screvvs, 9 (2.2%) screvv breakages and 19 (4.8%) screvv migrations. Transpedicular fixation was found to be an effective method for thoracolumbar vertebral fracture surgery.
Tibia Psödoartrozlarının Ekstrakorporal Şok Dalgası (eswl) İle Tedavisi
Mustafa Yel, Recep Memik, Mehmet Arazi, Tunç Cevat Öğün
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Tibia Psödoartrozlarının Ekstrakorporal Şok Dalgası (eswl) İle Tedavisi
Extracorporeal Shock Wave Therapy (eswl) Of Pseudo-ArthrosIs Of TIbIa
İlk olarak iiriner sistem, safra kesesi, taşlarını kırma ve asistolideki kalbin mekanik uyarım' amacıyla kullanılan elektromanyetik şok dalgast, do-kuların yoğunluk farkına bağlı olarak enerji açığa çıkarması nedeniyle ortopedi ve traVIllatoloji alanında da kullanım alanı bulmaya başlamıştır. Şok dalgasının psödoartrozlarda, kaynama ge-cikmesinde, epikondilitlerde, tendinozis kalkareada, protez revizyonlarmda çalışmalar yapılmaktadır. Selçuk üniversitesi Tıp fakültesi Ortopedi ve Trav-matoloji ABD'da Temmuz 1994 - Ekim 1995 yılları arasında tibia psödoartrozu nedeniyle değişik te-daviler uygulamp kaynama elde edilemeyen 5 has-taya hastanemizin üroloji kliniğinde iiı-iner sistem taşlarını kırma amacıyla kullanılan Dornier MFL 9000 litotripter aracılığıyla kırık uçlarına 20-22 kV şiddetinde. 3000 atım şok dalgası uygulandı. Has-talarda ortalama 4 ay (3-6 ay) içinde osseöz kay-nama elde edildi. Bu yöntemin teknik ve uygulama güçlüklerinin yanında seçilmiş ve diğer tedavilerin başarısız olduğu özellikle açık kırık sonrası gelişen psödoartrozlarda uygulanabileceği düşünmekteyiz.
Initially extracmporeal shock wave lithotripsy (ESWL) was used for mechanical stimulation of asy-stolic heart and was larer to be used routinelv for urinary and gall bladder stone extraction. Soıne re-ported preliminary studies imply that ESWL can be used to treatment pseucloarthrosis, delayed union. epicondilitis, tendinosis calcarea and prostetic re-vision. Between July 1994- October 1995, in de-partment of Orthopedics and Traumatology, Me-dical Faculty, Selçuk University a study was undertaken for 5 patients with tihial pseudoarthrosis. For this purpose Dornier MFL 9000 lithotripter was used. An intensity of 20-22 kV. totalling 3000 pul ses were applied to the end of each fracture. Solid ttili011 was achieved on an average of 4 months (ranging 3-6 months). As a result of Iliis study, the technique ofkrs a potantial altrenative rreatment modality for cases for whom other techniques can be used with difficulty and for pseudoarthrosis which mav develop after opeıı fractures.
Paget Hastalığında Gelışen Kemik Sarkomları
Abdurrahman Kutlu, Recep Memik, Necmettin Reis
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Paget Hastalığında Gelışen Kemik Sarkomları
Bone Sarcomas ArIsIng In Paget's DIsease
Paget hastalığında gelişen en önemli komplikasyon biride sarkamatöz değişimlerdir. 1983 ve 1988 yılları arasında Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi ortopedi ve Travmatoloji kliniğinde, Paget hastalığı zemininde gelişen iki kemik sarkomlu hasta teşhis ve tedavi edildi. Bu tümörlerin histolojik incelenmesinde osteosarkom olduğu tesbit edildi. Radyolojik olarak osteolitik karakterde idiler. En önemli klinik bulgular' ağrı, patolojik kırık ve hassas şişlik olan vakaların birinde femur, diğerinde humerusta tutulum vardı. Prognoziarı kötü seyreden bu vakalar literatürle karşılaştırılarak gözden geçirildi.
The most serious complication of Paget's disease is the sarcomataus degeneration. Two cases of bone sarcoma in Paget's disease were diagnosed and treated at the University Hospital, departrnent of orthopaedy and Traumatology between 1983 and 1988. Histologically, lesions were osteogenic sarcoma and it is radiographically found ta be osteolitic. Pain, pathologic fracture and tender swelling were constant features. Femur and humerus were the affected bones. Overall prognosis for !hese patients were poor.
Sakroiliak Eklem Tutulumu İle Seyreden Alkalen Fosfatazın Normal Olduğu Bir Paget Hastası
Yunus Ugan, Mehmet Şahin, Şevket Ercan Tunç, İsmail Hakkı Ersoy, Banu Kale Köroğlu, İrem Arı
Olgu sunumu
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Sakroiliak Eklem Tutulumu İle Seyreden Alkalen Fosfatazın Normal Olduğu Bir Paget Hastası
A Paget PatIent WIth SacroIlIac JoInt Involvement And Normal AlkalIne Phosphatase Level
Paget Hastalığı, artmış osteoklastik aktivite sonrası aşırı kemik yapımıyla karakterize olan ve osteoporozdan sonra ikinci sıklıkta görülen bir kemik hastalığıdır. Genellikle ileri yaştaki erkeklerde görülmektedir. Klinik olarak kemik ağrıları, patolojik kırıklar, nörolojik ve işitsel problemler görülse de hastaların çoğu asemptomatik seyretmektedir. Hastalığın patogenezi tam olarak aydınlatılamamakla beraber genetik faktörlerin rol oynadığı düşünülmektedir. Tanı alkalen fosfataz yüksekliği ve radyolojik bulgular ışığında koyulur. Tedavide bifosfonatlardan büyük oranda fayda görülmektedir. Burada yoğun bel ve kalça ağrısı ile kliniğimize başvuran, alkalen fosfataz değerleri normal sınırlarda seyreden ve sakroiliak eklem tutulumu olan, kemik sintigrafisi bulguları ile Paget hastalığı tanısı koyduğumuz bir olgu takdim edilmiştir.
Paget’s disease is the most frequent disorder of bone after osteoporosis characterized by excess bone growth due to increased osteoclast activitiy. It is usually seen in older males. Patients are often asymptomatic but sometimes bone pain, fractures, neurological and hearing problems can be seen. Although the pathogenesis of disease is not clear, genetical factors are thought to play role on pathogenesis. Paget’s disease is diagnosed by elevated serum alkaline phosphatase activity and abnormal radiological findings. Bisphosphonates are useful in controlling disease activity. Here, we present a patient admitted to our clinic with severe pelvic and back pain, mimicking sacroiliitis, diagnosed via bone sintigraphy as Paget’s disease in contrast to normal alkaline phosphatase levels.
Hıçkırık Semptomlu Vertebrobaziler Dolikoektazi Olgusu
Abdullah Seyithanoğlu, Ali Ulvi Uca, Necdet Poyraz
Olgu sunumu
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Hıçkırık Semptomlu Vertebrobaziler Dolikoektazi Olgusu
VertebrobasIlar DolIchoectasIa PresentIng WIth HIccups
Vertebrobaziler dolikoektazi genişlemiş, kıvrımlı ve uzamış
arterleri tanımlar. Tromboembolik epizod ve/veya lokal kompresyona
bağlı kraniyal sinir felçleri şeklinde ortaya çıkar. Vertebrobaziler
dolikoektazi hıçkırığın nadir bir nedenidir. Burada hıçkırığa neden
olan vertebrobaziler dolikoektazi olgusu görüntüleme bulguları
eşliğinde sunulmuştur.
Vertebrobasilar dolichoectasia refers to a markedly dilated and
tortuous vertebrobasilar arterial system, occasionally presenting with
thomboembolic episodes or symptoms related to local compressive
effects, such as cranial nerve palsies. Vertebrobasilar dolichoectasia
is an uncommon cause of hiccups. A rare cause of hiccups,
vertebrobasilar dolichoectasia is presented with imaging findings.
Anstabil Torakolomber Vertebra Kırıklarının Cerrahi Tedavisinde Transpediküler Fiksasyon Sonuçları
M. İ. Safa Kapıcıoğlu, Bahri Kasal, Mustafa Yel, Abdurrahman Kutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Anstabil Torakolomber Vertebra Kırıklarının Cerrahi Tedavisinde Transpediküler Fiksasyon Sonuçları
TranspedIcular FIxatIon Results In The SurgIcal Treatment Of Unstable Thoracolumbar Vertebral Fractures
Nisan 1990 ile ağustos 1994 tarihleri arasında torakolomber omurga kırlıklı 67 hasta cerrahi yöntemlerle tedavi edildiler.
Between April 1990 and August 1994, 67 patients with thoracolumbar spine fractures were treated surgically.
Çocukta Distal Falanksın Seymour Kırığı
Murat Kayıpmaz
Olgu sunumu
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Çocukta Distal Falanksın Seymour Kırığı
Seymour Fracture Of DIstal Phalanx In A ChIld
Çocuklarda el distal falanks epifizleri kapanmadan önce büyüme plağında kırıklar meydana gelebilir. Ekstansör ve fleksör tendonlarının asimetrik yapışmasından dolayı genç çocuklarda bu yaralanmanın klinik belirtisi çekiç parmak deformitesine benzer. 13 yaşında erkek, araba kapısına elini sıkıştırma nedeniyle acil servise başvurduğunda yapılan tetkikler sonucu Seymour kırığı tanısı konuldu. Kırıklar Kirschner teli (K teli) ile tespit edildi ve komplikasyonsuz iyileşti. Bu olgu sebebiyle, başka yaralanmalara benzetilen Seymour kırığının bu ilginç kırık paterni, tanı ve tedavisi literatür eşliğinde incelendi.
In children, fracture may occur in growth plate before the epiphysis of hand distal phalanx become closed. Because of the asymmetry of the insertions of the extensor and the flexor tendons, the clinical manifestation of this injury in young children mimics a mallet finger deformity. When admitted to the emergency service due to the hand squeezing in the door of the car, the 13-year-old male child was diagnosed with Seymour fracture as a result of investigations. Fractures were fixed by a Kirschner wire (K wire) and healed without complications. Because of this case, the diagnosis and treatment of Seymour fracture‘s interesting pattern which resembles other injuries, have been researched with the accompaniment of the literature.
Dokuz Yaştan Daha Küçük Çocukların Femur Boyun Kırıklarının Tedavisinde Kirshner Teli Uygulaması
Mustafa Yel, Recep Memik, M. İ. Safa Kapıcıoğlu, Abdurrahman Kutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Dokuz Yaştan Daha Küçük Çocukların Femur Boyun Kırıklarının Tedavisinde Kirshner Teli Uygulaması
Smooth PInnIng In Femoral Neck Fractures Of Chlldren Aged NIne Years Old And Younger
Amaç: Bu çalışmada çocuk femur boyun kırıklarında uyguladığımız kapalı redüksiyon, perkütan Kirshner teli ile tespit ve ameliyat sonrası pelvipedal alçı sonuçlarımızı ve karşılaştığımız problemleri bildirdik. Gereç ve Yöntem: Femur boyun kırığı nedeniyle 1986-1998 yılları arasında tedavi edilen 48 hastanın 49 kalçası bu çalışmaya dahil edildi. Hastalar ortalama 6.2 yaşındaydı (2-9 yaş arası). Colonna sınıflamasına göre dört kalça tip I, 27 kalça tip II, 16 kalça tip III, iki kalça tip IV olarak ayrıldı. Tüm hastalara fraksiyon masasında C-kollu skopi cihazı ile kapalı redüksiyon, perkütan yada açık ameliyat ile 2 veya 3 mm’lik Kirshner telleri ile tespit ve ameliyat sonrası pelvipedal alçı uygulandı. Bulgular: Hastalar ortalama 43 ay (27-163 ay arası) takip edilip, Ratliff değerlendirme kriterlerine göre değerlendirildiler. Buna göre 39 (%79.6) kalça iyi, 9 (%18.4) kalça orta, 1 (%2) kalça kötü olarak değerlendirildi. Komplikasyon olarak 10 (%20.4) kalçada avasküler nekroz, erken epifiz plağı kapanması 3(%6.1) kalçada, kaynamama 3(%6.1) kalçada, varus deformitesi 5(%10) kalçada, Kirshner teli gevşemesi ve geriye çıkması 3(%6.1) kalçada tespit edildi. Sonuç: Çocuk femur boyun kırıklarının cerrahi tedavisinde düz çivilerin uygulanması epifiz plağına daha az zarar verir, perkütan uygulama ile daha kısa süreli ameliyat yanında çivilerin çıkarılmasıda kolaydır. Yetişkinlerden farklı olarak çocuklarda femur boyun kırıklarında kompresyon yapan sistemlere ihtiyaç duyulmadan kırık kaynaması elde edilebilmektedir. Düz çivilerin kullanıldığı bu çalışmada görülen komplikasyonlar çoğunlukla yivli internal tespit araçlarının kullanıldığı diğer çalışmalarla karşılaştırıldığında daha yüksek bulunmamıştır.
Introduction: İn this study, we presented the results of smooth pinning which is a less aggressive surgical procedure with pelvipedal cast application in fractures of the neck of the femur in children. Materials and Methods: This study covers the results of surgically treated 48 hips of 49 children with fractured neck of femur who were admitted to our clinic betvveen 1986-1998. The mean age was 6.2 years (range 2-9 years). According to Colonna classification, four hips were type I, 27 hips were type II, 16 hips were type III, and two hips were type IV. İn ali patients, closed reduction with three or four percutaneus or öpen surgical smooth pins of two or three millimeters in diameter was applied using image intensifier and traction table. Pelvipedal cast was applied postoperatively. Results: Patients were follovved for 43 months (range 27-163 months) and the results were assessed using Ratliff’s criteria. Thirty-nine (79.6%) hips had good, nine (18.4%) hips had fair, one (2%) hip had poor results. Complications included avascular necrosis in 10 hips, prematüre closure of the epiphyseal plate in 3 hips, non-union in 3 hips, varus deformity in five hips, pin loosening in three hips. Conclusion: We realized that smooth pins were advantageous as their damages on epiphyseal plate were less, their percutaneus applications were easier and removing them by minör surgical procedures was possible. Unlike in adults, the femoral fractures in children are healed easily vvithout using compressive systems. İn relation to this, we observed that smooth pins had no negative effects in fracture union. The complication rates in this study were not higher than other studies reported in the literatüre.
Eğilmiş Küntscher Çivisinin Çıkarılması
Abdurrahman Kutlu, Recep Memik, Necmettin Reis, Mahmut Mutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Eğilmiş Küntscher Çivisinin Çıkarılması
The Removal Of A Bend NaIl
Intramedüller çivi uygulamaları femur cisim kırıklarında sık uygulanan bir cerrahi işlemdir. Bunların çeşitli komplikasyonları olabilmektedir. intramedüller çivilerin eğilme durumu nadir görülür ve çıkarılması önemli bir cerrahi problem oluşturur. 17 yaşında bir hasta, bir başka merkezde femur cisim kırığı nedeniyle Küntscher çivisi ile cerrahi tespit yapılmış ve ameliyat sonrası üçüncü ayda düşmeye bağlı uyluğunda eğilme olmasıyla kliniğimize müracat etmiştir. Radyografide Küntscher çivisinin eğildiği tespit edildi. Özel cerrahi uygulama ile çivi kesilerek çıkarıldı ve tekrar Küntscher çivisi ile cerrahi tespit uygulandı.
Intrarnedullary nailing has the braadest applicatiorz for the fetnoral shaft fracture. Various cotrıplications of the fixation device may occur at the postoperative period_ A rare con2plications of femoral nailing is the bend nail. Removal of a grossly clefortned intratnedullary nail can create a serious surgical problem. A 17 year-old boy was referred us for evaluating, cornplaining of deformity of the thigh after he fell. Ile was initially operated at an outside hospital for the fernoral shaft fracture with (.2 Küntscher nail. There was a bend nail radiographically. This problem was corrected by cutting and removal of the bend nail. This is accompolished with special surgical procedure. After the removal of the bend nail, the fracture has been internally fixed with a Küntscher nail.
İntertrokanterik Kırıkların Cerrahi Tedavisi
Abdurrahman Kutlu, Recep Memik, Erhan Yıldırım, Necmettin Reis, Mahmut Mutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
İntertrokanterik Kırıkların Cerrahi Tedavisi
OperatIve Treatment Of IntertrochanterIc Fractures Of The Femur
İntertrokanterik femur kırığı olan, anotomik beş ayrı internal fiksasyon aracı hasta gözden geçirildi. Hastalarımızın idi. En % 12 si edildi. ile tedavi ortalama redüksiyon edilen 48 yaşı 61,2 az 3 ay, ortalama 18 ay takip edildiler. Kırıkların stabil tip, % 82 si stabil olmayan tip olarak tespit Değerlendirmemizde, stabil olmayan kırıklarda daha fazla komplikasyon olduğu ve hastaların % 92 sinin kırık öncesi durumlarını kazandığı görüldü.
Five anatomical internal fixation devices with intertrochanteric femur fractures were reviewed. It was our patients. The most was 12%. They were followed up for a mean age of 48 years 61.2 less than 3 months, average 18 months. In our evaluation, it was seen that there were more complications in unstable fractures and 92% of the patients gained their prefracture conditions.
Femur Cisim Kırıklarının Oyarak-Kilitli Çivilenmesi Sonrası Heterotopik Ossifikasyon Gelişimi
Özlem Akkoyun Sert, Mehmet Arazi, Mehmet Nihat Oktar, Recep Memik
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Femur Cisim Kırıklarının Oyarak-Kilitli Çivilenmesi Sonrası Heterotopik Ossifikasyon Gelişimi
HeterotopIc OssIfIcatIon After InterlockIng Intromedullary Reamed NaIlIng For Fractures Of The Femoral Shaft.
Ameliyat sonrası kalça çevresinde heterotopik ossifikasyon (HO) oluşumu, sıklıkla total kalça protezi ameliyatları ve asetabulum kırıklarının cerrahi tedavisi sonrası ortaya çıkmaktadır. Femur cisim kırıklarının intramedüller çivilenmesi sonrası HO oluşumu ise, daha az görülen ve fazla araştırılmamış bir konu olmaya devam etmektedir. Bu çalışmanın amacı, intramedüller kilitli femoral çivileme ameliyatları sonrası kalça bölgesinde HO gelişiminin oluşum ve tedavi özellikleri ile klinik öneminin değerlendirilmesidir. Ekim 1995 ile Mart 1999 arasında, femur cisim kırığı nedeniyle kilitli intramedüller çivileme tekniği ile tedavi edilen 70 hasta prospektif olarak izlendi. Hastaların 63’ ü erkek (%90), 7’si kadın (%10) , ortalama yaş 34 dü (17-70 yaş). HO gelişimi Brumback ve ark'nın. tanımladığı kriterler kullanılarak değerlendirildi. 10 hasta takipten ayrıldı ve kalan 60 hastanın ortalama 18 ay (9-48 ay) takipleri yapıldı. 4 hastada (%7) /.derece, 1 hastada (%1.5) II. derece ve 1 hastada (% 1.5) III. derece HO gelişimi tesbit edildi. HO gelişen tüm hastalar konservatif tedavi ile başarılı bir şekilde iyileştiler. Sonuç olarak, bu çalışmada elde edilen bulgular, femur cisim kırıklarının intramedüller çivileme ameliyatlarından sonra HO oluşumunun, önemli bir klinik sorun olmadığı görüşünü desteklemektedir.
Postoperative heterotopic ossification (HO) around the hip is common follovving total hip arthroplasty and after surgical treatment of the acetabular fractures. Hovvever, its occuring after intramedullary nailing operations for femoral fractures is relatively uncommon and not well documented. The purpose of this study was to evaluate the clinical importance and aspects of heterotopic ossification after intramedullary nailing. Between October 1995 and March 1999, 70 patients treated by intramedullary femoral locked and reamed femoral nailing were follovved and studied, prospectively. There were 63 male and 7 female and average age was 34 years (17 to 70). To determine of HO, the criteria described by Brumback et al. were used. Mean follow-up was 18 months (9 to 48 months). Ten patients were lost to follovvup, thus 60 patients remained were evaluated. Grade I HO developed in 4 patients (7%), grade II in 1 patient (1.5%) and grade III in 1 patient (1.5%). The patients who developed HO were treated by conservative methods with success. İn conclusion, the findings of this study support that heterotopic ossification after intramedullary femoral nailing is uncommon and not a great problem in management of this patients.
Aynı Taraflı Femur Ve Tibia Kırıkları Ve Tedavi Yaklaşımları
Abdurrahman Kutlu, Mahmut Mutlu, Recep Memik, Orhan Büyükbebeci
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Aynı Taraflı Femur Ve Tibia Kırıkları Ve Tedavi Yaklaşımları
The Management Of Ipsılateral Femur And TIbIa Fractures
1983 ve 1990 yılları arasında, yedi yıllık sürede, aynı taraf femur ve tibia kırığı olan 15 hasta Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine müracaat etti. Hastaların kayıtlarından, yaralanmanın sebebi, beraberindeki diğer yaralanmalar, tedavinin çeşiti ve korriplikasyonlar gözden geçirildi. Yaşları 13 ile 56 yaş (ortalama 31 yaş) arasında değişen hastaların hepsinde de oluş nedeni trafik kazasıydı. On beş hastadan 13jünün düzenli takipleri yapıldı. Ve en az 4 ay, en çok 72 ay (ortalama 31,5 ay) takip edildiler.
During the seven-year period from 1983 to 1990, 15 patients with ipsilateral fractures of the femur and tibia were referred to Selçuk Üniversity, Faculty of Medicine, Research and Training Hospital. The etiology of injury, associated injuries, type of treatment, and encountered complications were reviewed from the patient's recıords. The patients ages were 13 years old to 56 years old (averaging 31 years old). Al! injuries were related to car accidents. Thirteen of 15 patients continued followup program regularly from 4 months, averaging 31 1/2 rnonths.
Yapay Kemık Çalışmaları
Abdurrahman Kutlu, Recep Memik, Necmettin Reis
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Yapay Kemık Çalışmaları
ArlIfIcIal Bone SubstItutes
Klinik tecrübeler otogreft ve allogrefılerin kırık iyileştrıesi ve kemik boşluklarının doldurul-masmda başarılı şekilde kullanıklıgını gavierinektedir. Kemik grı.ft tekniifi günümüzde yaygın olarak kullanılmasına rağmen, bu konuda önemli engeller vardır. Kemik Ercini yerine kullanılabileck çeşitli sentetik materyallar ile yapılan çalışmalar ümit verici olmaktadtr.
Clinical experience has showrt that autograft and allograft bone work well to aid fracture healing and to fili bony gaps. Despite wiode spread use current bone grajting has important drawbacks. The authors adress varioıa lypes of synthetic materials as artificial bone substitutes with great promise.
Pelvis Kırıklarında İlave Yaralanmalar
Mehmet Arazi, M. İ. Safa Kapıcıoğlu, Bahri Kasal, Abdurrahman Kutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Pelvis Kırıklarında İlave Yaralanmalar
The AssocIated InjurIes In PelvIc Fractures
İlave organ yaralanmalan ile birlikte olan pelvis kit-1.0w] riiksek oranda mortalite ve morbiditeye neden olurlar. Bu calt§mada, Mart 1985 ile Eyliil 1994 tarilderi arasinda tedavi edilen 271 pelvis hasta ilave yaralamnalart yeiniinden de-gerlendirildi. Havelfarm ortalama yap, 26.7 (en az 3- en fazia Hastalarm onemli bir kunuthla (%41 .3 ) bin veva daha fazla ilaye organ •va-ralattmast rank Ktrkiic hastada ;dint bawl tray-masr, 27 hastada iirogenital sister travntast,, 23 has-tada toraks travmast, 22 hastada ketfa travmast, 4 hastada norolojik yaralanma ye 3 hastada arter ya-ralatunast tespit edildi. Be§" hastada aok pelvis kr.- rtgt yard!. Genelde ntortalite Dram %5.5 iken ans-tabu pelvis kinklartnda mortalite orant %9.6 olarak bulundu. Ilastalardaki en stk tespit edilen Mint ne-deni kafa travmast., pelvis jci ye bairn iii kanamaych. have organ yaralamnalan ile birlikte olan pelvis kt-nklart, ciddi yaralanmalar olup, htzli ye etkili tedavi vaklapnlarina ihrivac gosterirler.
Pelvic fractures associated with blunt trauma contributed significantly to morbidity and mortality.We reviewed 271 patients with pelvic fractures which were treated between March 1985 and Sep-tember 1994 in this study. Tint average age of pa-tients was 26.7 (between 3-70) years. The majority of the patients (%41.3) had one or more associated injuries: 43 with blunt abdominal trauma, 27 with - genitourinary tract injuries, 23 with thoracic in-juries, 22 with head trauma, 4 with neurologic in-juries and 3 with vascular injuries. There were Jive open pelvic fractures. Altough the overall mortality was %5.5 the mortality rate in. unstable pelvic "'Fac-tures was %9.6. The major causes of death in our patients were closed head injury, intra-abdontinal and intro-pelvic hemorrhage. The pelvic .fractures with associated injuries are serious trauma and re-quire more prompt and effective treatment methods.
Yetişkin Femur Cisim Kırıklarının Tedavisinde Küntscher Çivisi Ve Plak Uygulamaları
Abdurrahman Kutlu, Recep Memik, Mustafa Yel, Mahmut Mutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Yetişkin Femur Cisim Kırıklarının Tedavisinde Küntscher Çivisi Ve Plak Uygulamaları
The LIse Of Küntscher NaIlIng And Plate For Shafts. Fractures' Of The Femur In The Adults
Küntscher çivisi ve plak ile tedavi edilen 67 yetişkin hastadaki 68 femur cisim kırıgının sonuçları gözden geçirildi. Küntscher çivisi 40 hastada, plak 27 hastada uygulandı . Hastaların 56'sı erkek, bayan idi. Ortalama yaş 33.6 yaş (en az 18 en fazla 85 yaş) olarak bulundu. Bütün kinklarda kaynama görüldü. Beş hastada ameliyat sonrası enfeksiyon gelişti.
The result of 67 adult patients in whorn 68 fractures of the femoral shaft had been treated by Küntscher nailing and plate were reviewed. Küntscher nailing and plates were used in 40 and 27 patients, respectively. There were 56 male and 11 fernale patients. There average age of the patients was 33.6 years (range 18 to 85 years). There were five postoperative infection, but all fractures eompletely healed.
Parapleoye Yol Amayan Bır Lomber Vertebra Kırıklı-•clkıgının Posterıor Cerrahı Girisimle Tesbıtı
M. İ. Safa Kapıcıoğlu, Mahmut Mutlu, Bahri Kasal, Abdurrahman Kutlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Parapleoye Yol Amayan Bır Lomber Vertebra Kırıklı-•clkıgının Posterıor Cerrahı Girisimle Tesbıtı
A Fracture DIslocatIon Of The Lumbar SpIne WIthout ParaplegIa Treated By PosterIor SurgIcal Procedure (a Case Report)
Nadir olarak goralen parapleji nieydana ge-tirmenn4 bir lateral lumber vertebra ktrikli-cikik va-kast. sunuldu. 23 ycginda erkek hasta trafik kazast sebebiyie miiraccat etti. Ktralt ciktktn cerrahi tes-biti denemneksizin Alct Spinal Sistemiyle saglandL Limn dOnem takip (ameliyattan sonra 3 sonuclaruun cok iyi oldugu görüldü.
A rare complete lateral .fracture-dislocation of the lumbar spine without paraplegia is reported. A 23 year-old man injured by traffic accident. Fixation offracture-dislocation ti aS obtained using Abet Spi-nal System without trying reduction. Long-term fol-low up (3 years after operation) showed an excellent result.
Epifiz Kırıkları
Recep Memik, Abdurrahman Kutlu, Mahmut Mutlu, M. İ. Safa Kapıcıoğlu
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Epifiz Kırıkları
EpIphyseal Fractures
Epıfizler, çocuklarda iskelet sistemi travma-larından sonra en sık yaralanan yerlerdir. Bu kırıklar büyüme bozukluğu oluşturabilme yönünden özel önem taşırlar. Bu çalışmamızın gayesi; tedavi ettiğimiz 1320 çocuk uzun kemik kırığın: analize ederek, epifiz kırıklarının insidansını tesbit etmektir. Epifiz kırıklarının insidansı %6.2 olfirak bulundu.En fazla yaralanan yer humerus ve radius distal epifizleri olmuştur. Toplam 78 epifiz kınğının 26'sı cerrahi metodla tedavi edildi. Bu kınklarda %11 oranında komplikasyon görüldü.
Epıphvsis is a rıtare common site of injury fnllowing traııma to the skeleton in children. They are particular importance because of the cbmplication of growıh disturbance. It was the aim of this study to analize of 1320 long-bone factures in children for determination of the incidance of epiphyseal fracture.s. Epiphyseal fractures was accounted for 6.2%. The most frequently injuired site were the disıal Mune. rus and distal radius. 26 of 78 epiphyseal fractures were treated with operative method. Complication rate was %11.
Erişkin Tibia Cisim Kırıkları Ve Tedavi Sonuçları
Abdurrahman Kutlu, Mahmut Mutlu, Recep Memik, Orhan Büyükbebeci
Araştırma makalesi
Özeti
PDF
Benzer Makaleler
Editöre Eposta
Erişkin Tibia Cisim Kırıkları Ve Tedavi Sonuçları
The Adults TIbIa! Shaft Fractures And The Results Of Treatment
Selçuk Onivesitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji kliniğinde, 1983 ve 1990 yılları arasında, 182 hastada 189 tibia cisim kırığı- teşhis edildi. Ilastalarda tedaviye başlanma yaşı en az 13, en fazla 84, ortalama 36 yaş idi. 175 hastada tek taraflı, 7 hastada iki taraflı tibia cisim kırığı vardı. Yeterli takipleri olan 158 hastanın 165 tibia kırığının tedavi sonuçları incelendi. Hastalar en az, kırığın klinik ve radyolojik iyileşmesine kadar takip edildiler, Kırıkların kapalı ve cerrahi metodlarla tedavisi sonu-cunda oldukça iatminkar sonuçlar elde edildi.
Between 1983 and 1990, 182 patients with 189 tibial shaft fracture were diagnosed al the Department of Orthopaeclics and Traumatology in the Faculty of Medicine of Selçuk University. The mean age was 36 years with a range of 13 to 84 years. A hundred and seventy five patients had unilateral and 7 patient bilateral tibial shaft fracture. 165 tibial shaft fracture in 158 patients had been folowed and evaluated for treatment results. nese patients were followed at least a duration until the fracture were healed clinically and radiographically. A highly satisfacwry results were obtained with opera and closed treatment.
İndeksleme
